Η ποίησή της αποδεικνύεται πράξη ευθύνης, εκεί όπου η καλλιτεχνική δύναμη συναντά την προσωπική στάση με γνώμονα το ήθος και την ελευθερία.
Η παρούσα ανθολογία, σε μετάφραση Άντζελας Μπράτσου, συστήνει στο ελληνικό κοινό μια ποιήτρια «καταραμένη» και βαθιά ανθρώπινη, της οποίας το υπερθέμα – η αλήθεια – παραμένει καίριο, επιτακτικό και επίκαιρο.
