Ορισμένες από τις καινοτόμες πτυχές της Οικονομικής Πολιτικής του Καποδίστρια, που αναδεικνύονται μέσα από τις σελίδες του παρόντος βιβλίου επιγραμματικά είναι:
•Η ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας και η κυκλοφορία εθνικού νομίσματος με την ονομασίαΦοίνικας.
•Υιοθέτηση της Νομισματικής Πολιτικής των Εσόδων Νομισματοκοπής (Seigniorage).
•Θεμελίωση του Κράτους Πρόνοιας και Ευημερίας (Welfare State) στην Ελλάδα.
•Κατασκευές ∆ημοσίων Έργων με πόρους του κρατικού προϋπολογισμού.
•∆ημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου.
•Ρηξικέλευθη Οικιστική-Πολεοδομική Πολιτική για την δημιουργία νέων πόλεων, κωμοπόλεων και οικισμών.
•Θέσπιση του Εθνικού Συστήματος Παιδείας υπό την προστασία του κράτους, έχοντας ως υπόβαθρο την σύζευξη Ορθοδοξίας-Παιδείας.
•Οι μελέτες των Νικολάου Πονηρόπουλου (1829) και Παναγιώτη Σούτσου (1830) συνιστούν τα πρώτα Προγράμματα Οικονομικής Ανάπτυξης της Ελλάδας.
•Ίδρυση του Γενικού Φροντιστηρίου, με στόχο τον έλεγχο των στρατιωτικών δαπανών και την εξάλειψητης διαφθοράς στο ζωτικό χώρο των ενόπλων δυνάμεων (στρατός καιναυτικό).
•Την περίοδο 18 Ιανουαρίου 1828-27 Σεπτεμβρίου 1831 ιδρύονται και λειτουργούν, το Ορφανοτροφείοτης Αίγινας, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στο Ναύπλιο. το Γεωργικό Σχολείο στην Τίρυνθα, η ΕμπορικήΣχολή στη Σύρο, κ.ο.κ.
•Τον Σεπτέμβριο του 1829 συστάθηκε το Λογιστικό και Ελεγκτικό Συμβούλιο, με προορισμό την εξέταση και τον έλεγχο των οικονομικών λογαριασμών του κράτους. Την 27η Σεπτεμβρίου 1833 ιδρύθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο, που ουσιαστικά αποτέλεσε μετεξέλιξη του Λογιστικού και Ελεγκτικού Συμβουλίου.
Ο Καποδίστριας σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, με απόλυτη επιτυχία εφάρμοσε μέτρα Αναπτυξιακής, ∆ημοσιονομικής και Νομισματικής Πολιτικής. Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας ήταν πρωτοφανής. Την περίοδο 1827-1831 το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Ελλάδας εκτιμάται ότι αυξήθηκε 320%! Πέραν πάσης αμφιβολίας, η ρηξικέλευθη Οικονομική Πολιτική του Καποδίστρια είναι λίαν διδακτική, τόσο για την ελληνική όσο και την παγκόσμια οικονομική ιστορία
