Το ζήτημα της απαγόρευσης εισαγωγής των δυσλεκτικών μαθητών στις Στρατιωτικές Σχολές αποτελεί την τελευταία θεσμοθετημένη διάκριση εις βάρος μιας κοινωνικής ομάδας του Ελληνικού κράτους. Φως σε αυτό το κατά τα άλλα άγνωστο ζήτημα επιχειρεί να ρίξει το παρόν πόνημα. Στο πρώτο μέρος του δοκιμίου γίνεται μια περιγραφή του όρου «Δυσλεξία» και αναπτύσσονται τα επιμέρους χαρακτηριστικά της όχι ως πάθηση- στρεβλά αντιμετωπιζόμενη ως τέτοια στο παρελθόν – αλλά ως ένας ιδιαίτερος τρόπος σκέψης διαφορετικός από τον μέσο όρο του κοινωνικού συνόλου. Κατόπιν εξετάζεται από επιστημονικής, εκπαιδευτικής και νομικής πλευράς η χρεία άρσης εκείνων των νόμων που απαγορεύουν την εισδοχή δυσλεκτικών μαθητών. Στο δεύτερο μέρος παρατίθεται επιστολή του ΓΕΣ, στην οποία ο αναγνώστης θα έχει την δυνατότητα να γνωρίσει τις επίσημες θέσεις του Γενικού Επιτελείου πάνω στο ζήτημα αυτό. Τέλος στο τρίτο μέρος παρατίθεται η ανταπάντηση μας στις θέσεις αυτές, καθώς και παραδείγματα άλλων χωρών όπως η ΗΠΑ, το ΗΒ και το Ισραήλ που εντάσσουν κανονικά τους δυσλεκτικούς στις ένοπλες δυνάμεις τους.