Κι έτσι βιώνοντας πολλοί, ως άνθρωποι της εποχής τους, τα τρέχοντα γεγονότα, με αξίες που σταδιακά παλαιώνονται και άλλες εφήμερες που αναπαλαιώνονται χάριν του κέρδους ή ανακαινίζονται και διαρκώς ανα-κενίζονται, βυθίζονται στην άβυσσο των καθημερινών αναγκών και «αναγκών» που ζητούν μάταια, λόγω συνθηκών, ικανοποίηση, άλλοι επωμιζόμενοι προσωπικά την ευθύνη και αυτοενοχοποιούμενοι, άλλοι αναζητώντας τη λύση -κυρίως του βιοπορισμού- μέσα σε ομίχλες θυμού ή απόλυτων εξευτελιστικών συμβιβασμών.
Τι συμβαίνει στη Γυναίκα σε καιρό πολέμου; Είναι πράγματι «άμαχη», δηλαδή προστατευόμενη, ή το πρώτο θύμα του εχθρού που δεν φέρει όπλο; Ο κάθε εν δυνάμει εχθρός στον πόλεμο πώς δεσμεύεται ώστε να μη βιαιοπραγήσει εις βάρος των γυναικών και πώς τιμωρείται (τιμωρείται;) αν δεν υπακούσει στον Νόμο του Διεθνούς Δικαίου; Πώς ενημερώνονται οι γυναίκες για το ισχύον διεθνές νομικό πλαίσιο σε περίπτωση πολέμου;
