απόσπασης στο πεδίο του ευρωπαϊκού εργατικού και κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου, αναφερόμενο επίσης σε καίρια ζητήματα του αντίστοιχου ελληνικού δικαίου, το οποίο ενσωμάτωσε τις σχετικές οδηγίες. Παράλληλα, προσεγγίζονται οι περιπτώσεις απόσπασης εργαζομένων, που χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό κινητικότητας, καθώς και η περίπτωση της "ψηφιακής" απόσπασης στη διασυνοριακή τηλεργασία.
Στο πλαίσιο της μελέτης εξετάζονται κρίσιμα θέματα, όπως:
| Η εννοιολογική οριοθέτηση των κομβικών εννοιών «απόσπαση» και «αποσπασμένος εργαζόμενος».
| Οι αποδεκτές πηγές ρύθμισης των όρων εργασίας των αποσπασμένων εργαζομένων και η δυνατότητα επέκτασης αυτών σε ζητήματα, πέραν των οριζόμενων στην ισχύουσα οδηγία.
| Οι έννομες συνέπειες που προκύπτουν σε περίπτωση μακροχρόνιας απόσπασης και η εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ αποσπασμένων και εγχώριων εργαζομένων.
| Τα αποδεκτά όρια συλλογικής δράσης για την προάσπιση των δικαιωμάτων των αποσπασμένων εργαζομένων.
| Το εφαρμοστέο εργατικό και κοινωνικοασφαλιστικό δίκαιο σε περιπτώσεις αποσπασμένων εργαζομένων σε δραστηριότητες υψηλής κινητικότητας, όπως οι διεθνείς οδικές μεταφορές και το ιπτάμενο προσωπικό.
| Το εφαρμοστέο εργατικό και κοινωνικοασφαλιστικό δίκαιο στην περίπτωση της διασυνοριακής τηλεργασίας.
Η παρούσα μονογραφία απευθύνεται σε νομικούς, εργοδότες και εργαζόμενους που επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα το φαινόμενο της απόσπασης, καθώς, πέραν της ανάλυσης του νομικού πλαισίου, προσφέρει απαντήσεις και σε αναφυόμενα πρακτικά ερωτήματα
