Στο εμβληματικό του διήγημα «Γουίλιαμ Γουίλσον», ο Edgar Allan Poe παίζει με το λογοτεχνικό μοτίβο του σωσία, πλάθοντας μια αξέχαστη ιστορία για τον εαυτό, την ηθική και την ενοχή.
Περιγραφή
Ο αφηγητής διηγείται τα ταραγμένα χρόνια της νεότητάς του σε ένα φημισμένο οικοτροφείο. Είναι ένας φιλόδοξος, προνομιούχος νέος, αλλά έχει μια σκοτεινή πλευρά – συμπεριφέρεται απερίσκεπτα και συχνά οι πράξεις του είναι ηθικά επιλήψιμες. Στο σχολείο συναντά ένα παράξενο αγόρι που έχει το ίδιο όνομα με κείνον και του μοιάζει εντυπωσιακά. Ο άλλος Γουίλιαμ Γουίλσον βρίσκεται συνεχώς στο παρασκήνιο, τον παρατηρεί και τον ακολουθεί παντού. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, ο σωσίας γίνεται έμμονη ιδέα στον αφηγητή, και όσο κι αν προσπαθεί να τον αποφύγει εκείνος φαίνεται να λειτουργεί ως ηθική πυξίδα και πηγή ενοχής. Ο Πόε στήνει ένα ανατριχιαστικό πορτρέτο της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, βάζοντας στο επίκεντρο του διηγήματός του τον σωσία ως σύμβολο των εσωτερικών συγκρούσεων του ατόμου.
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ: Ο Πόε ανανέωσε το είδος της φαντασίας, πολλαπλασιάζοντας τις λογοτεχνικές μορφές του τρόμου. Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Ο Πόε ήταν μια ανωμαλία ανάμεσα στους συγγραφείς της εποχής του, αλλά είναι αδύνατο να μην τον κατατάξουμε ανάμεσα στους καλύτερους. Marilynne Robinson
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
Edgar Allan Poe «Γουίλιαμ Γουίλσον», Μετάφραση- Σημειώσεις: Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο
«Πώς γινόταν αυτός ο σεβάσμιος άνθρωπος, με τη σεμνότυφη και τόσο καλοκάγαθη μορφή, το λαμπρό του ένδυμα που πτυχωνόταν γύρω του με τόσο ιερατικό τρόπο και την τόσο σχολαστικά πουδραρισμένη, τόσο άκαμπτη και τόσο τεράστια περούκα, να είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν από λίγο, ... >>>
