Εκατόν τριάντα δύο ποιήματα, κατά κανόνα δίστιχα ή ολιγόστιχα, ως αυτοτελή θραύσματα ενός συνθετικού έργου με θέμα τον λόγο, τη γραφή, την ποίηση, τις λέξεις. Η προσπάθεια να μιλήσει κανείς με λέξεις για τις λέξεις, άλλοτε συναντά εκφραστικά εμπόδια και άλλοτε αναδεικνύει κρυμμένες ή άγνωστες διαστάσεις και δυνατότητές τους, που σχετίζονται άμεσα με το ανθρώπινο εσωτερικό τοπίο αλλά και με την ίδια την ανθρώπινη φύση. Το θαύμα της γραφής είναι δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις, αφού το θαύμα είναι οι ίδιες οι λέξεις. Η τέταρτη ποιητική συλλογή του Διονύση Στεργιούλα.
