Το Περιθεώριον, ιστορική μητρόπολη, σπουδαίο εμπορικό κέντρο, λιμάνι, κόμβος διοδίων, αλλά και το επίκεντρο μιας μικρής εύφορης πεδιάδας, συνδέθηκε αναπόσπαστα με την ύστερη βυζαντινή ιστορία της Θράκης. Μάλιστα, στα μέσα του 14ου αιώνα αποτέλεσε το μήλο της έριδος ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες φράξιες, του νεαρού αυτοκράτορα Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου και του Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνού και των συμμάχων τους. Αν και το Περιθεώριο κατελήφθη από τους Οθωμανούς, στα τέλη του 14ου αιώνα, οι Βυζαντινοί το ανέκτησαν ανέλπιστα μετά το 1402 και τη συντριπτική ήττα του Οθωμανού Βαγιαζήτ από τον Μογγόλο Ταμερλάνο, για να το απολέσουν δυστυχώς εκ νέου, λίγα χρόνια αργότερα. Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό των συνεχών ανατροπών αναδύθηκε το «άστρο» του Giovanni Adorno, ο οποίος, από διοικητής μιας κουκκίδας στον χάρτη, της γενοβέζικης Νέας Φώκαιας, κατέστη κύριος ρυθμιστής των εξελίξεων σε όλη τη Βαλκανική και τη Μικρά Ασία.