Ειδικότερα, το έργο χωρίζεται σε εννέα κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο ασχολείται με τη Φύση του Πολεοδομείν, η οποία στην πράξη κινείται πάντα μεταξύ σύγκρουσης και συμμετοχής. Η πολεοδομία θίγει συμφέροντα, αλλά και αφορά την ποιότητα της ζωής όλων, και δεν θα ήταν λογικό να μην υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών απόψεων και συμφερόντων. Το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται στη Χωροταξία και είναι οργανωμένο σε δύο μέρη· το εισαγωγικό που προσπαθεί να διευκρινίσει το περιεχόμενο του όρου και το δεύτερο που ανασκοπεί σύντομη αναδρομή στην ούτως ειπείν χερσαία Κυπριακή Χωροταξία. Το τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζει τις νεοφανείς παραφυάδες της Χωροταξίας, Θαλάσσια και Υπόγεια. Ακολουθεί το τέταρτο κεφάλαιο, το οποίο αποτελεί γενική εισαγωγή στο αντικείμενο της Πολεοδομίας, χωρισμένο σε δύο κύρια μέρη· το πρώτο χωρίζεται σε επί μέρους ενότητες που έχουν σχέση με το περιεχόμενο του όρου, τις αρχές καταρτισμού και ελέγχου πολεοδομικών ζωνών, τις χρήσεις γης και την πυκνότητα ανάπτυξης, ενώ το δεύτερο μέρος ανασκοπεί την Πολεοδομία στην Κύπρο. Το πέμπτο κεφάλαιο ασχολείται με το Πολεοδομικό Σύστημα, το οποίο είναι οργανωμένο σε τέσσερα μέρη που αναλύονται εκτενώς. Το έκτο κεφάλαιο προσπαθεί να φωτίσει το περιεχόμενο της διακριτικής ευχέρειας στην οικοδομική και πολεοδομική νομοθεσία. Αντικείμενο του επόμενου, έβδομου, κεφαλαίου αποτελούν η Πολιτική Θεματικών Πάρκων, η Πολιτική Μεμονωμένης Κατοικίας και η Πολιτική Ψηλών Κτηρίων, άλλως Ουρανοξυστών. Τρεις πολιτικές που διαφοροποιούν γενικά την πολεοδομική εικόνα της Χώρας και την προσανατολίζουν σε νέα δομή. Το όγδοο κεφάλαιο αναλύει το φαινόμενο «πόλεις και οικισμοί» και δίδει ιδιαίτερη σημασία στην περί πόλεως προσέγγιση των κλασικών της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Τέλος, το ένατο κεφάλαιο προσεγγίζει το αντικείμενο των Ρυθμιστικών Σχεδίων και ειδικά το Ρυθμιστικό Σχέδιο Λευκωσίας, ένα σχέδιο με ιδιαιτερότητες που άνοιξε τον δρόμο της λειτουργικής κατοχής.