χαρακτικό εξωφύλλου: Γιώργος Δ. Κόρδης

κόσμημα στο εσωτερικό: Βασιλική Πανταζή

Και γεννιέσαι ξανά.

Από μια ύπαρξη που δεν γνώριζες.

Και λες στον εαυτό σου

την ιστορία σου,

από την αρχή.

Οι Ανεράδες ή Ανεράιδες, κατά τη μυθολογία, ταυτίζονται με τις νύμφες των πηγών. Ανάλογα με την περιοχή έχουν και διαφορετικό όνομα. Οι πιο γνωστές Ανεράδες, είναι οι μικρές νεράιδες που αγαπούν να ξεκουράζονται κάτω από τις καστανιές και λατρεύουν το τραγούδι.

Αυτή την ιστορία γένεσης και έρωτα αφηγείται στο τέταρτο ποιητικό της βιβλίο, σε μια νέα σύνθεση, η Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη. Με έναν τρόπο σπονδυλωτό, μέσα από σιωπές, διαστήματα, λεκτικούς συσχετισμούς, στίχους, ποιήματα, που το καθένα διατηρεί μια δική του υφολογική δομή, επιχειρεί να φωτίσει την ανθρώπινη ύπαρξη. Με έναν ευθύ πρωτοπρόσωπο λόγο, που ζωντανεύει από σελίδα σε σελίδα, καλεί τον αναγνώστη-εραστή σε ένα παιχνίδισμα αγάπης: Όταν υφαίνεις έναν έρωτα, δεν πρέπει μόνο/ να ξέρεις καλά τα ψηφία της γλώσσας του,/ να τα στοιχίζεις στη σειρά,/ να φτιάχνεις τις ορθές γραμμές/ για τα δικά της χέρια φλόγιστρα/ ειδικά για το δικό της αίμα,/ να είσαι καλός/ σε κάθε της μετάφραση θα πρέπει. Για να εξηγήσει στη συνέχεια το αίτημα της τεκμηρίωσης των αισθημάτων, το περίπλοκο της αυτογνωσίας στον έρωτα αλλά και τον ελλοχεύοντα φόβο ενός ενδεχόμενου εξοστρακισμού: [ ] Αλληγορίες, σύμβολα, μεταφορές./ Υδάτινο ποίημα που γράφεται στα μάτια της./ Σκύβεις και το πίνεις.

Ριψοκίνδυνη η ζωή και η μνήμη αγγίζουν όσο βαθιά αγαπάμε και παραλείπουμε. «Περίπου ποιήτρια», γράφει σε κάποιο σημείο της συλλογής η Χρηστάκη επιμένοντας να γράφει και να ξαναγράφει το Ποίημα-δώρο για να το μοιραστεί με τον διάφανο κόσμο μας: Άπειρη./ Με κόπο, λέξη-λέξη,/ προχωρούσε./ Εξόχως αμήχανη μέσα στην τεχνικότητά της./ Δημιουργούσε τα κενά ανάμεσα στις λέξεις/ και τις εικόνες, τις μεγάλες, τις μικρές,/ φροντίζοντας πολύ τις συναρθρώσεις.// Άπειρη./ Με κόπο,/ βλέμμα-βλέμμα προχωρούσε./ Εξόχως αμήχανη μέσα στην τεχνικότητά της./ Γνωρίζοντας πως ποίημα είναι ο έρωτας./ Πως δεν ορίζεται από τα γράμματα μα/ από το κείμενο και την ανάγνωσή του./ Περίπου ποιήτρια./ Άπειρη./ Με κόπο προχωρούσε,/ γνωρίζοντας καλά/ του αρθρωμένου τη σκιά.

Μια ώριμη ποιητική σύνθεση που διατυπώνεται με αξιώσεις.

Η Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη γεννήθηκε στο Βαχό Βιάννου και κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης. Έχει κάνει πτυχιακές σπουδές στην Τεχνολογία Γεωπονίας, στις Παιδαγωγικές επιστήμες και στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στη Δημιουργική Γραφή. Είναι καθηγήτρια τεχνολογίας στο Γυμνάσιο Αρχανών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ζαν Μορεάς «πρωτοεμφανιζόμενου/ης ποιητή/ήτριας» για την ποιητική της συλλογή αρμενόπετρα, εκδ. «Μανδραγόρας» 2021. Η ποιητική σύνθεση Xαρτογραφία ήταν στη βραχεία λίστα των βραβείων της Eταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης 2023. H παρούσα ποιητική σύνθεση είναι το τέταρτο βιβλίο της.