Η θεματική επελέγη λόγω της αναγκαιότητας επισκόπησης (μέχρι την αναγωγή σε οριστικοποιημένες κτηματολογικές εγγραφές –ορθές και ακριβείς– που μέλλει να καταστήσουν το τέως οθωμανικό γαιοκτητικό καθεστώς ενότητα της ιστορίας δικαίου) της μετεξέλιξης των εμπράγματων δικαιωμάτων από το γαιοκτητικό καθεστώς του νεοσύστατου ελληνικού Κράτους σε αυτό του Εθνικού Κτηματολογίου. Και τούτο, διότι πρόκειται για ένα από τα θεμελιωδέστερα και δυσχερέστερα ζητήματα στον χώρο του κτηματολογικού, όπως επίσης του εμπράγματου, δικαίου.
Ειδικότερα, στο πρώτο μέρος του τόμου τίθενται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος οι οθωμανικές γαίες με οδηγό τη νομολογία του Αρείου Πάγου και των διεθνών δικαστηρίων, ενώ το δεύτερο μέρος εστιάζει σε ενδιαφέροντα ζητήματα του ουσιαστικού δικαίου, αναγόμενα πάντα στο καθεστώς των οθωμανικών γαιών. Στο τρίτο μέρος αναδεικνύονται δικονομικού δικαίου ζητήματα, που αποκτούν ιδιαίτερη αξία στο καθεστώς των οθωμανικών γαιών. Τέλος, σε παράρτημα του τόμου, ο αναγνώστης θα βρει το κείμενο του ΟθΝπΓαιών, που δεν απαντά σε σύγγραμμα, μονογραφία ή μελέτη του 20ου αιώνα, αλλά ούτε και στις τράπεζες νομικών πληροφοριών.
