Το δημόσιο δίκαιο της υγείας αναλύεται υπό το πρίσμα του διεθνούς και ιδίως του ενωσιακού δικαίου και με αναφορές στο δίκαιο και το σύστημα υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, που μολονότι διαφορετικής λογικής έχουν αποτελέσει πρότυπο για τον έλληνα νομοθέτη.
Στο πρώτο μέρος, οριοθετείται το δημόσιο δίκαιο της υγείας. Εξετάζεται η εννοιολογική του διαμόρφωση και οι υπερνομοθετικές πηγές. Δίδεται έμφαση στο ενωσιακό δίκαιο που επηρεάζει καταλυτικά την ανάπτυξή του.
Στο δεύτερο μέρος, εξετάζεται η οργάνωση της δημόσιας υπηρεσίας υγείας και ειδικότερα τα συστήματα προστασίας της υγείας και τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην ΕΕ με έμφαση στο ελληνικό σύστημα.
Στο τρίτο μέρος, αναλύονται τα δικαιώματα του χρήστη των δημόσιων υπηρεσιών υγείας με βάση αφενός τη δημόσια υπηρεσία και αφετέρου με βάση τις αξίες της αυτονομίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.
Το τέταρτο μέρος εστιάζει στην προστασία της δημόσιας υγείας, δηλαδή στις ρυθμίσεις της εξουσιαστικής διοίκησης που έχουν σκοπό να προλάβουν και να περιορίσουν προσβολές της υγειονομικής ασφάλειας. Η δημόσια υγεία αξιολογεί τους κινδύνους για την υγεία του πληθυσμού ή μιας ομάδας ανθρώπων, αναπτύσσει στρατηγικές για την πρόληψη των κινδύνων και ελέγχει τα αποτελέσματα αυτών. Η δημόσια υγεία στηρίζεται στην ενωσιακή και διεθνή συνεργασία, στη συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα, στις αρχές της πρόληψης και της προφύλαξης και στην ενεργοποίηση όλων των επαγγελματιών υγείας και της κοινωνίας στην αντιμετώπιση των υγειονομικών κινδύνων.
Το παρόν έργο απευθύνεται σε φοιτητές νομικής, ιατρικής, νοσηλευτικής, διοίκησης υπηρεσιών υγείας, οικονομικών της υγείας και επαγγελματίες που ενδιαφέρονται για το δίκαιο της υγείας
