Με σύντροφο τον χειμαρρώδη ζιλένιαλ λυρισμό ενός... λάπτοπ που αρνείται πεισματικά να γράψει λογοτεχνία, τα (μικρο)διηγήματα του Γιώργου Μελίτου παραδίδονται σαν σταυρόλεξο χρονογραφημάτων διχασμένων ανάμεσα στον κυνισμό και την τρυφερότητα. Ελπίδα τους; Να γρυλίσουν τη μόνη χρήσιμη συμβουλή επιβίωσης αυτού του αβάσταχτα πολύπλοκου κόσμου: πως τουλάχιστον δεν είμαστε και τόσο μόνοι μέσα του.