Μια ανθολογία νεοελληνικών διηγημάτων, που εξετάζει τη μορφή του αρχετυπικού κακού της ελληνικής σκοτεινής λαογραφίας: του βρυκόλακα.
Περιγραφή
Μια ανθολογία διηγημάτων, από τα μέσα του 19ου αιώνα ως και τον Μεσοπόλεμο, που εξετάζει τη μορφή του αρχετυπικού κακού της ελληνικής σκοτεινής λαογραφίας: του βρυκόλακα.
Ένα σύνολο ιστοριών οι οποίες, αν διαβαστούν με σημερινά κριτήρια, μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στο λογοτεχνικό υποείδος του λαογραφικού τρόμου και που εστιάζουν στην –κατά τον Montague Summers– «παράδοση που στην Ελλάδα διατήρησε τη δύναμή της περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη», αυτή των βρυκολάκων.
Από την πρωτόλεια γραφή του Δημητρίου Αινιάνος ως το σκοτεινό χιούμορ του Ιωάννη Κονδυλάκη και τις ανατριχιαστικές διηγήσεις του Κώστα Πασαγιάννη, 13 διηγήματα που αντλούν την πρώτη τους ύλη από ένα μωσαϊκό λαογραφικών παραδόσεων από όλη την Ελλάδα.
Ο τίτλος και ο υπότιτλος αυτής της ανθολογίας, καθώς και το εξώφυλλό της, προκαλούν το μέγιστο ενδιαφέρον στον φιλοπερίεργο αναγνώστη. Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες: Μια ελληνική ανθολογία λαογραφικού τρόμου ονομάζεται η συλλογή ελληνικών διηγημάτων της περιόδου 1880-1930, την οποία με περίσσιο μεράκι ανθολόγησε ο συγγραφέας Γιώργος Θάνος, που υπογράφει τόσο τη διαφωτιστική εισαγωγή, όσο ... >>>
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
«Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες», Μια ελληνική ανθολογία λαογραφικού τρόμου, Ανθολόγηση- εισαγωγή- επίμετρο: Γιώργος Θάνος, εκδ. Ροές, σελ. 184
«βρικόλακας >>>
Νεράιδες, στοιχειά, καλικάντζαροι, φαντάσματα, φρικώδη πλάσματα του κάτω κόσμου που επιβουλεύονται τον πάνω. Από τη μια άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, σχεδόν σε κάθε χωριό υπάρχει τουλάχιστον μια σκοτεινή ιστορία που μεταφέρεται από στόμα σε στόμα (σχεδόν διαγενεακά) και αναφέρεται σε όντα που διαβιούν στα έγκατα του σκότους. Τούτοι οι σκοτεινοί θρύλοι, μέσα στην ομοιογένειά τους, αποτελούν ένα σταθερό στοιχείο λαογραφικής αποτύπωσης του πώς αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι το απόκοσμο και το από αλλού φερμένο. >>>
