Στὸ ἀνὰ χεῖρας βιβλίο συγκεντρώνονται κείμενα ἀπὸ διαλέξεις ποὺ ἔδωσε ὁ καθηγητὴς Πολιτειολογίας καὶ Συνταγματικοῦ Δικαίου Δημήτριος Σ. Βεζανῆς (1904-1968) στὴν Σχολὴ Γενικῆς Μορφώσεως τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Στρατοῦ ἀπὸ τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’50 μέχρι καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’60.
Μέσα ἀπὸ τὶς διαλέξεις αὐτές, ὁ καθηγητὴς Δημήτριος Βεζανῆς ἀνέλυε μὲ ἁπλὸ καὶ κατανοητὸ τρόπο ἔννοιες ὅπως «ἔθνος», «λαὸς» καὶ «κράτος» καὶ τὴν μεταξύ τους σχέση, γιὰ νὰ καταλήξει σὲ περισσότερο ἐξειδικευμένα θέματα ὅπως θέματα πολιτειακῆς ὀργάνωσης, διεθνοῦς δικαίου καὶ πολιτικῆς ἐπιστήμης. Μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο αὐτό, ἐκτὸς ἀπὸ βασικὰ στοιχεῖα Πολιτειολογίας, ὁ ἀναγνώστης θὰ ἔρθει σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ἔννοια τοῦ «διεθνοῦς δικαίου» καὶ τὸν κυνισμὸ ποὺ διέπει τὴν ἐφαρμογή του, καὶ θὰ διαπιστώσει τὴν ὀξυδέρκεια μὲ τὴν ὁποία ὁ Βεζανῆς ἀνέλυσε τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὴν ἐκχώρηση μέρους τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας τὴν ὁποία θὰ συνεπαγόταν γιὰ τὴν Ἑλλάδα μία πιθανὴ συμμετοχή της στὴν (τότε) Κοινὴ Ἀγορὰ (γνωστὴ καὶ ὡς Ε.Ο.Κ, ἡ ὁποία μετεξελίχθηκε στὴν σημερινὴ Ε.Ε). Ἐπιπλέον, θὰ διαβάσει γιὰ τὸν τρόπο ὀργάνωσης τοῦ κράτους, γιὰ τὶς μορφὲς τοῦ κράτους, γιὰ τὰ εἴδη δημοκρατίας καὶ γιὰ τὰ ὑπὲρ καὶ τὰ κατὰ τῶν δημοψηφισμάτων. Ὅμως, τὸ σημαντικότερο σημεῖο τῶν διαλέξεων εἶναι αὐτὸ περὶ τοῦ σκοποῦ τὸν ὁποῖον – κατὰ τὸν Βεζανῆ – πρέπει νὰ ἔχει ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία.
Ὁ Βεζανῆς ὑποστήριζε ὅτι ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ περισωθεῖ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς καὶ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀπὸ τὶς προκλήσεις τοῦ μέλλοντος ἦταν ἡ συσπείρωσή του γύρω ἀπὸ τὴν ἰδέα τοῦ ἔθνους, καὶ προέβλεπε ὅτι «ἐὰν ἡ ἰδέα τοῦ Ἔθνους δὲν καταστῇ ὁ πυρήν, ἡ βάσις, ἡ ὁποία θὰ κατευθύνῃ κάθε δραστηριότητα Πολιτικὴν … εἴμεθα προορισμένοι νὰ ἀπολεσθῶμεν».
Ὁ Δημήτριος Βεζανῆς (1904-1968) διετέλεσε καθηγητὴς Γενικῆς Πολιτειολογίας καὶ Συνταγματικοῦ Δικαίου, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς σημαντικότερους Ἕλληνες πολιτειολόγους καὶ συνταγματολόγους καὶ ὑπῆρξε ἐν γένει μία κορυφαία νομικὴ καὶ πνευματικὴ προσωπικότητα τῆς ἐποχῆς του. Στὸν Μεσοπόλεμο ἦταν ἡγετικὸ στέλεχος τοῦ «Ἐθνικιστικοῦ Συνδέσμου» καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς ἀνέπτυξε ἀντιστασιακὴ δράση. Μέγας φίλος τῆς Κύπρου, συμμετεῖχε ἐνεργὰ στὸν ἐθνικοαπελευθερωτικὸ ἀγῶνα τῶν Κυπρίων γιὰ τὴν ἀποτίναξη τῆς βρετανικῆς ἀποικιοκρατίας καὶ τὴν Ἕνωσή τους μὲ τὴν Ἑλλάδα.
