Έχω δύο φωνές: αυτή των χεριών και αυτή του στόματος. Ποια είναι η πιο δυνατή;

Οι εκδόσεις Φουρφούρι, με πολλή χαρά και μεγάλη υπερηφάνεια, παρουσιάζουν το βιβλίο της Μόνικα Ταΐνι Σε ακούω, το πρώτο παιδικό βιβλίο που κυκλοφορεί στη χώρα μας για κωφά παιδιά, με διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα.
Στο βιβλίο αποτυπώνονται η ιστορία και οι σκέψεις ενός κωφού κοριτσιού, της Μονίκ, η οποία αναζητά τη θέση της σ’ έναν κόσμο που τη θεωρεί διαφορετική. Η Μονίκ, βυθισμένη σ’ έναν κόσμο σιωπηλό, ψάχνει τις λέξεις και τους κώδικες, για να επικοινωνήσει πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό της και στη συνέχεια με τους άλλους γύρω της. Η Μονίκ έχει περισσότερες απορίες παρά φόβους, και χαραγμένο μπροστά της έναν δύσκολο δρόμο που οδηγεί στη συνειδητοποίηση της ταυτότητας.
Όπως σημειώνει στον πρόλογο η Βενέττα Λαμπροπούλου, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών και πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών: «Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από μια κωφή συγγραφέα, η οποία, με βάση τις δικές της εμπειρίες ζωής σε έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος αποκλειστικά για ακούοντες, παρουσιάζει μια άλλη οπτική αυτού που βλέπει και βιώνει ένα κωφό παιδί».

Στις εκδόσεις Φουρφούρι συχνά επιλέγουμε «δύσκολα» βιβλία, με κριτήριο όχι την εμπορικότητα, αλλά την επιδραστικότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ανοίγουμε έναν διάλογο ανάμεσα στην κοινωνία και τις ομάδες «διαφορετικών» ανθρώπων, των οποίων η φωνή (όπως κι αν εκφράζεται αυτή) συχνά δυσκολεύεται να βρει ακροατήριο.
«Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία είναι σημαντική, γιατί ανοίγει δρόμους για τον εμπλουτισμό των παιδικών βιβλίων με θέματα επίκαιρα, που παρουσιάζουν στα παιδιά τις κοινωνικές πραγματικότητες και τα προετοιμάζουν να ζήσουν στα πολυεθνικά, πολυπολιτισμικά και πολυγλωσσικά περιβάλλοντα του σήμερα. Εισάγει τα παιδιά σε αξίες πανανθρώπινες, όπως είναι η αποδοχή, ο σεβασμός και η αξία της διαφορετικότητας μεταξύ των ανθρώπων, η προσβασιμότητα, η ισότητα και η συμμετοχή όλων των ανθρώπων σε κοινωνικές δράσεις χωρίς προκαταλήψεις, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων», καταλήγει η κυρία Λαμπροπούλου.
Στο βιβλίο, εκτός από την ιστορία της Μονίκ, θα βρείτε κι ένα εύθυμο γλωσσάριο για την κουλτούρα των κωφών, όπου εξηγούνται λέξεις όπως η λογοθεραπεία, η ΕΝΓ (Ελληνική Νοηματική Γλώσσα), η ανάγνωση χειλιών και τα κοχλιακά εμφυτεύματα.

Η Ιταλίδα Μόνικα Ταΐνι γεννήθηκε το 1992 και σε ηλικία δύο ετών διαγνώστηκε με κώφωση. Μιλάει δύο γλώσσες, ιταλικά και την ιταλική νοηματική, σπούδασε γραφιστική στη Βενετία και δουλεύει σ’ ένα δημοτικό σχολείο με πολλά ακόμη βαρήκοα παιδιά.