Αφετηρία της αναθεώρησης του Οικογενειακού Δικαίου, η οποία είχε αποφασιστική επίδραση στις ρυθμίσεις του Κληρονομικού Δικαίου, αποτέλεσε ο ν. 1329/1983 που καθιέρωσε την αρχή της ισότητας των δύο φύλων και την προστασία του συμφέροντος του παιδιού. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η ρύθμιση εξομοίωσης τέκνων γεννημένων εκτός γάμου με τέκνα γεννημένα σε γάμο. Στη συνέχεια ακολούθησε ο ν. 2447/1996 που μεταρρύθμισε το δίκαιο της υιοθεσίας, αλλά και οι μεταβολές στο δίκαιο της συγγένειας με τον ν. 3089/2002 «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή» και τους σχετικούς συμπληρωματικούς νόμους που ακολούθησαν. Περαιτέρω, καθοριστικής σημασίας ήταν και ο ν. 3719/2008 για τη δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, ο ν. 4356/2015 για την αναγνώριση επίσημης συμβίωσης προσώπων ανεξάρτητα από φύλο τους, ο ν. 4509/2019 που ακολούθησε και καθιέρωσε το συναινετικό διαζύγιο με συμβολαιογραφική πράξη και οι ν. 4800/2021 και ν. 4934/2022 με τους οποίους επιχειρήθηκε η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή.

Οι επιπτώσεις που επέφεραν στην αναμόρφωση των κληρονομικών σχέσεων οι εκάστοτε παραπάνω νομοθετικές επεμβάσεις, και άλλες αποσπασματικές ρυθμίσεις που αναλύονται στο παρόν, κατέστησαν αναγκαία την παρούσα πλήρως επικαιροποιημένη έκδοση, προκειμένου οι προσεγγίσεις πλήθους διατάξεων του Κληρονομικού Δικαίου να εκσυγχρονιστούν προσαρμοσμένες στις νέες ρυθμίσεις. Προφανές είναι ότι και η έκτη αυτή έκδοση έχει εμπλουτιστεί βιβλιογραφικά και νομολογιακά, καθιστώντας το παρόν ένα απαραίτητο εργαλείο για τη συνολική μελέτη όλων των ζητημάτων της ύλης με τρόπο ενιαίο και συστηματικό.