Μεταφράζοντας προς την άβυσσο: Το θέατρο κατά Δημητριάδη
Υπάρχουν στιγμές στο ελληνικό θέατρο όπου η φωνή του Δημήτρη Δημητριάδη μοιάζει να υψώνεται όχι για να προτείνει μια νέα ανάγνωση, αλλά για να απογυμνώσει τη σκηνή από κάθε επιφάνεια. Στο Η μετάφραση ως καταστροφή. Το τέλος της σκηνοθεσίας δεν γράφει απλώς ένα ακόμη δοκίμιο· προβαίνει σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με δημόσια αγωγή εναντίον μιας τέχνης που, όπως υποστηρίζει, έχει προδώσει τον ίδιο της τον πυρήνα: το κείμενο.
Η επίθεσή του είναι τριπλή. >>>
