Η πλατφόρμα του Airbnb έφτασε το έτος 2014 να αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή καταλυμάτων στον κόσμο. Στη χώρα μας κατά το διάστημα της οικονομικής κρίσης, και πιο συγκεκριμένα κατά τα έτη 2013-2014, δημιουργήθηκαν στην Αθήνα περίπου 1.060 θέσεις εργασίας (υποδοχείς, καθαριστές, διαχειριστές κ.λπ.) και καταβλήθηκαν 69 εκατομμύρια ευρώ στους παρόχους υπηρεσιών διαμερίσματος ή δωματίου. Μάλιστα κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης χάριν στο Airbnb επισκευάσθηκαν διαμερίσματα και δημιουργήθηκε πρόσθετο εισόδημα για τους ιδιοκτήτες τους. Από την άλλη πλευρά μεγιστοποιήθηκαν τα παράπονα από τους μόνιμους κατοίκους για τον θόρυβο και την επιβάρυνση στους κοινόχρηστους χώρους των πολυκατοικιών ιδίως σε γειτονιές που έχουν κορεσθεί.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα το βέβαιο είναι ότι βρισκόμαστε στο στάδιο μιας εύθραυστης ισορροπίας, η οποία πολεοδομικά δεν αυτορυθμίζεται, αλλά προϋποθέτει να δοθεί καταρχάς απάντηση στο ερώτημα από την Πολιτεία, της κατάταξης της βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως του Airbnb, σε μια ειδική πολεοδομική λειτουργία: της κατοικίας ή του τουρισμού αναψυχής. Αυτή ήταν και η βασική πολεοδομική επιλογή που συνδυάστηκε και με τα υπόλοιπα πολεοδομικά και οικονομικά μέτρα που θεσπίστηκαν στη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τα κρατίδια της Ο. Δ. Γερμανίας, και την Ιταλία για να αποκλιμακώσουν τις εντάσεις που επιφέρει στα κέντρα των πόλεων η ταχύτατη αύξηση των κρατήσεων βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως αυτά παρουσιάζονται αναλυτικά στο Β’ Μέρος του παρόντος.

Στόχος του παρόντος είναι με τρόπο συστηματικό, σύντομο αλλά εύστοχο να αναλυθούν τα γνωρίσματα των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων, να παρουσιασθούν οι βασικότεροι προβληματισμοί και να δοθούν απαντήσεις σε σύνθετα ζητήματα με πολεοδομικό και οικονομικό υπόβαθρο.