… Η Ήπειρος είναι μια διαδρομή που σε πάει ως τις ρίζες της δημιουργίας και της αρμονίας του Σύμπαντος. Αν δεχτούμε ότι η ελληνικότητα ορίζεται από τις έννοιες καταγωγή, αίσθημα, συνείδηση, η Ήπειρος είναι ο κώδικας ισορροπίας αυτών. … Στην μακρόχρονη ιστορία καλλιέργειας του έθνους των Ελλήνων, καθώς και σ’ εκείνη που μεσολάβησε μέχρι τις ημέρες μας, αποτέλεσε την ασπίδα άμυνας, το μαξιλάρι ώσμωσης και αντιπαράθεσης μεταξύ γηγενών και αλλογενών φύλων.
Αν ο ελληνικός πολιτισμός αποτελεί τους βασικούς πυλώνες του παγκόσμιου πολιτισμού, η Ήπειρος αποτελεί για τον ελληνικό κόσμο τη μήτρα, τη γεννήτρα, και ασπίδα του. Δεν είναι για την Ελλάδα ένας φωτεινός κομήτης που μπορεί να καμαρώνει κανείς τον φευγαλέο και στιγμιαίο φωτισμό του. Υπήρξε ένας Ήλιος που φώτιζε και πύρωνε τον Ελληνισμό στα δύσκολα και σκοτεινά σταυροδρόμια της όλης ιστορίας του, αναλαμβάνοντας ηγεμονικό ρόλο σε στρατιωτικό, πολιτικό, ιδεολογικό η πολιτιστικό επίπεδο. Η Ήπειρος κατέστη έτσι ο πιο κατάλληλος χώρος για την αδιάσπαστη συμπλοκή του μύθου, της ιστορίας και της πραγματικότητας. Είναι η συνιστώσα που προσδιορίζει η γεωγραφία της φύσης της. Η ουσιώδη επικοινωνία μαζί της, εξασφαλίζει στον Ηπειρώτη ηγεμονική πληρότητα. Μια οικεία και καθημερινή εμπειρία, που τη βιώνει ως μια εξίσωση των φυσικών, ηθικών και πνευματικών αξιών. Ως πραγμάτωση της ιδέας της ενότητας του σύμπαντος.
Το ανεξάρτητο πνεύμα της Ηπείρου, από το Κοινό των Μολοσσών, το Κοινό των Ηπειρωτών, το Δεσποτάτο της Ηπείρου και μέχρι ακόμα το πασαλίκι του Αλί Πασά, υπήρξε στην ουσία η πυξίδα του γένους στις δύσκολες στιγμές και η αφετηρία κάθε ένδοξης σελίδας του Ελληνικού Έθνους. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο που στην πιο σύγχρονη ιστορία, στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα έγραψε στην Ήπειρο την λαμπρή σελίδα της πρώτης νίκης των σκλαβωμένων λαών της Υφηλίου κατά της φασιστικής μηχανής. Η Ήπειρος βορειοδυτικά του Ελληνισμού, όπως η Μικρά Ασία ανατολικά, αποτέλεσε την οριακή γραμμή της ασυμβίβαστης αντιπαράθεσης μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλαμισμού…