Ο Λουκάς η αλεπού ζούσε στα κλαδιά ενός υπέροχου μεγάλου δέντρου. Μια μέρα αποφάσισε να αρχίσει να εφεύρει ό,τι του έλειπε και ζήλευε στους άλλους: φτερά για να πετάει σαν πουλί, νυχτερινή όραση για να βλέπει στο σκοτάδι σαν κουκουβάγια, ξυλοπόδαρα για να πηδάει ψηλά σαν βάτραχος και ένα σωρό άλλα απίθανα πράγματα για να μπορεί να έχει όλα όσα ήθελε.Μέχρις ότου θα έρθει η κρίσιμη στιγμή να σώσει τους φίλους του, και τότε θα ανακαλύψει ότι οι πιο χρήσιμες εφευρέσεις του είναι ο εαυτός του και οι ίδιες του οι αλεπουδίσιες δυνάμεις!
Ο χώρος του παραδοσιακού παραμυθιού είναι συμβατικός, είναι ο χώρος ο άχρονος, ο αόριστος κι απροσδιόριστος κι απεριόριστος, ο χώρος της φαντασίας, της ποίησης, η περιοχή του μυστηρίου, του υπερφυσικού. Είναι ο χώρος όπου γεννιούνται και επιβιώνουν τα θαύματα, ο μαγικός κόσμος, ο χώρος και ο κόσμος της παιδικής ηλικίας του μάγου, όπου μπορεί να συμβούν τα πιο περίεργα και τα πιο παράξενα πράγματα. Αυτή άλλωστε είναι και η γοητεία του παραμυθιού: Η παντοδυναμία. >>>
