Το βιβλίο συζητά τις μεταβολές στη μορφή και τους συμβολισμούς της γλώσσας των ΜΜΕ που συνδέθηκαν με τη λαiκοποίησή της από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Αποκαλύπτει το πώς απεικόνισε η ελληνική γλώσσα τις σημαντικές οικονομικοπολιτικές αλλαγές που καθόρισαν την πορεία της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Μια γλώσσα που έγινε πιο λαϊκή, γιατί αυτό εξυπηρετούσε το κλίμα της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Προσέλαβε προοδευτικές υποδηλώσεις μέσα από την απομάκρυνσή μας από την επισημοφάνεια, γιατί αυτό διευκόλυνε τις συσπειρώσεις σε κομματικά σχήματα και ήγειρε τις λαϊκές προσδοκίες. Εξελίχθηκε περισσότερο λαϊκότροπα όταν τα ιδιωτικά ΜΜΕ επιδίωξαν ανοίγματα στα μικρομεσαία οικονομικά στρώματα. Επηρέασε κα επηρεάστηκε από τον σφιχτό εναγκαλισμό πολιτικής και τηλεοπτικής/εκδοτικής εξουσίας. Έχασε και επαναπέκτησε τον εμβληματικό ρόλο της εκπροσώπησης των λαϊκών κινημάτων. Και στην εποχή των μνημονίων μετατράπηκε σε αιχμηρό εργαλείο ενοχοποίησης και χειραγώγησης, με στόχο την πειθαναγκαστική αποδοχή των μέτρων που επιβλήθηκαν.
ΠεριεχόμεναΠρόλογος || Προλογικό σημείωμα || Εισαγωγή || Οι λειτουργίες του δημοσιογραφικού λόγου || Η λαiκοποίηση του δημοσιογραφικού λόγου || Η γλώσσα της εξουσίας στις μέρες των μνημονίων || Διεκδικώντας την παιδαγωγική λειτουργία και την αισθητική || Greek media discourse from reconstitution of democracy to MoUs (memorandums of understanding), Transformations and symbolisms || Βιβλιογραφία || Ευρετήριο εννοιών, όρων και πραγμάτων
