Το λεξικό λοιπόν που κρατάτε στα χέρια σας έχει την ιδιαιτερότητα να αναλύει τις λέξεις ως ρηματικά θέματα, με σκοπό ο κάθε μαθητής να κατακτά το λεξιλόγιο μέσω της ετυμολογίας και όχι μεμονωμένα, χωρίς σύστημα. Για παράδειγμα, αναλύονται ρήματα (μαζί με τα περισσότερα παράγωγά τους), όπως expose, depose, impose, propose κ.λπ., όπου με πολύ απλό τρόπο ο μαθητής αποκτά μόνιμα τη γνώση, μπαίνοντας στο υπόστρωμα της γλώσσας, αποφεύγοντας να απομνημονεύσει στείρα και βραχυπρόθεσμα λέξεις, τις οποίες εύκολα θα ξεχάσει. [...]
Τέλος, κατά τη γνώμη μου, θεωρώ πως το Etymolexicon μπορεί να αποτελέσει τομή στην κατηγορία βιβλία γνώσεων, υπό την έννοια ότι δεν λειτουργεί ως λεξικό-βιβλίο αναφοράς, αλλά οδηγεί σε μια εσωτερίκευση του τρόπου σχηματισμού των λέξεων, ώστε αυτές να γίνουν κτήμα με απλούστατες επεξηγήσεις και να διατηρηθούν στη μακροπρόθεσμη μνήμη, χωρίς η εκμάθηση λεξιλογίου να αποτελεί μια στείρα διαδικασία. (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)