Το θέμα του ΚΒ’ Επιστημονικού Συμποσίου, κοινή προσπάθεια του Πανεπιστημίου Πειραιά και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ανάγκη του Δικαίου ως επιστήμη, να ακολουθεί, να παρακολουθεί και να περιβάλλει με τρόπο προστατευτικό την εξέλιξη των επιστημών αυξάνεται ταχύτατα, διότι ταχύτατες είναι και οι αλλαγές στη σύγχρονη πραγματικότητα. Το δίκαιο, βρίσκεται σε μια διαρκή διάδραση μέσα από την οποία εξελίσσεται, χαράσσοντας νέα περιγράμματα προστασίας για την κοινωνία, την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την τεχνολογική εξέλιξη εν γένει.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι συνυφασμένες με τη δομή και λειτουργία των κοινωνιών. Η χρήση τους απαιτεί συνεχή εκπαίδευση και ενημέρωση όσον αφορά στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή. Περαιτέρω, η ηθική, είτε ως δεοντολογία είτε ως παραδοσιακά εγκαθιδρυμένες αρχές, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη διαδικασία της νομοθετικής πρωτοβουλίας, προκειμένου να αποφεύγεται η διάσταση ανάμεσα στις θεωρήσεις του δικαίου, των τεχνολογιών και της κοινωνίας. Η ορθή οριοθέτηση και χρήση, τα εργαλεία παρέμβασης (άμεσα ή έμμεσα), ο περιορισμός της πολυνομίας ή της κακονομίας, ο σεβασμός στα συνταγματικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης (προκειμένου να παραχθεί επαρκής νομολογία –
παράγωγο δίκαιο), αποτελούν εχέγγυα για την εξελικτική πορεία του δικαίου σε σχέση με τις τεχνολογικές εξελίξεις.
