Το 461 π.Χ. στην αρχαία Αθήνα ξεσπά μια μεγάλη πολιτική αναταραχή. Ο Εφιάλτης, ηγέτης των δημοκρατικών, φτωχός και αδιάφθορος, όπως λέγεται, συγκρούεται με το κόμμα των ολιγαρχικών, που ηγέτης του είναι ο στρατηγός Κίμων, που είχε συντρίψει την Περσική αυτοκρατορία και είχε σφυρηλατήσει την ηγεμονία της Αθήνας. Οι ολιγαρχικοί θεωρούν τον Εφιάλτη ριζοσπάστη δημαγωγό και επιδιώκουν να ματαιώσουν τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί, κυρίως εναντίον του Αρείου Πάγου. Ο Εφιάλτης και ο φιλόδοξος υποστηρικτής του Περικλής επιχειρούν τον εξοστρακισμό του Κίμωνα, πράγμα που καταφέρνουν τελικά.

Στην πολιτική αυτή αναταραχή βρίσκεται μπλεγμένος ο Λυσανίας. Ο πλούσιος θείος του Κληρείδης τον έχει καλέσει, μ’ ένα μυστηριώδες μήνυμα, να έρθει από μιαν αποικία της Αθήνας, και, όταν έρχεται, ανακαλύπτει ότι ο θείος του έχει σκοτωθεί υπό μυστηριώδεις συνθήκες και ότι είναι ο κληρονόμος του.

Καθώς ο Λυσανίας είναι βέβαιος ότι ο θείος του δολοφονήθηκε και νιώθει έντονα την επιθυμία να εκδικηθεί, ξεκινά να ανακαλύψει την αλήθεια, με τη βοήθεια του μεσήλικα δούλου του Σίνδρωνα. Οι έρευνες που κάνουν τους οδηγούν βαθιά στους ζοφερούς διαπλεκόμενους κόσμους της πολιτικής, των επιχειρήσεων, της οικονομίας, της θρησκείας, ακόμα και της τέχνης στην Αθήνα. Ανακαλύπτουν ότι στους χώρους αυτούς ο Κληρείδης είχε πολλούς εχθρούς και ότι δεν μπορούν να εμπιστευτούν ακόμα και αυτούς που παρίσταναν τον φίλο του. Την ίδια στιγμή πεθαίνει, κάτω από σκοτεινές συνθήκες και ο Εφιάλτης. Με τις πεποιθήσεις του να διχάζονται ανάμεσα στις πολιτικές παρατάξεις, τους αριστοκράτες και τους τεχνίτες, επειδή προηγουμένως ανήκε στην τάξη των εργατών, ο Λυσανίας κινδυνεύει και ο ίδιος να βρει βίαιο θάνατο προτού ανακαλύψει, με τη βοήθεια του Σίνδρωνα, τον ένοχο της δολοφονίας του Κληρείδη και – πιθανόν – του Εφιάλτη.