Κοστούμια, γραβάτες, laptop, εταιρικά αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ταξίδια, meetings, εκπαιδεύσεις, ανακοινώσεις, εξαγορές – καλώς ήρθατε στον κόσμο των πολυεθνικών!

Πώς είναι, αλήθεια, αυτές οι εταιρείες από τα μέσα;

Είναι όντως αποτελεσματικές; Υπηρετούν τους πελάτες τους ή τους παίρνουν ομήρους; Τι σημασία έχει η πορεία της εταιρικής μετοχής; Από τι υλικό είναι φτιαγμένοι οι managers; Υπάρχει κάτι που λέγεται «εταιρική ηθική»; Πώς η πίεση για πωλήσεις αλλάζει χαρακτήρες και συμπεριφορές; Οι πολλές συσκέψεις σημαίνουν ότι υπάρχει δημοκρατία; Πώς καλλιεργείται ο εταιρικός πατριωτισμός;

Μια εικόνα γι’ αυτά και άλλα συναφή ζητήματα με βάση τις προσωπικές εμπειρίες 17 ετών.

«Όσο οι μνήμες μου είναι ακόμη ξεκάθαρες, θα ήθελα να καταγράψω επιλεκτικά εμπειρίες και σκέψεις από τη 17ετή θητεία μου σε πολυεθνικές εταιρείες.

Σκοπός μου δεν είναι τόσο να αναδείξω τον ρόλο των πολυεθνικών στην κοινωνία και την οικονομία, ούτε τη διαρκή μετατόπιση ισχύος από τα κράτη στις εταιρείες αυτές. Υπάρχουν εξάλλου πολλά βιβλία που το κάνουν αυτό, άλλοτε σοβαρά, νηφάλια και εμπεριστατωμένα, και άλλοτε χρησιμοποιώντας υπερβολές ή άλλες τεχνικές εντυπωσιασμού για να εξυπηρετήσουν μυθιστορηματικές ανάγκες. Έτσι κι αλλιώς, η θέση μου δεν ήταν τόσο υψηλά στην ιεραρχία ώστε να γνωρίζω με λεπτομέρειες πολιτικές διασυνδέσεις, μακροπρόθεσμες στρατηγικές ή γεωπολιτικά πλάνα. Ο σκοπός μου είναι πολύ πιο ταπεινός, και περιορίζεται στο να παρουσιάσω, σχετικά αποσπασματικά είναι η αλήθεια, το πώς βιώνει ένας υπάλληλος το περιβάλλον αυτό «από τα μέσα». Υπάρχουν φυσικά αναρίθμητοι «πολυεθνικάριοι» με πολύ πιο πλούσιες εμπειρίες από εμένα. Αυτοί θα θεωρήσουν ίσως κοινότοπα και καθημερινά τα όσα αναφέρω. Εδώ, απευθύνομαι κυρίως σε όσους αγνοούν τον εσωτερικό κόσμο των πολυεθνικών, αλλά και σ’ εκείνους που, χωρίς να τον αγνοούν, δεν τον είδαν από τη δική μου σκοπιά.

Όποτε αναφέρομαι σε πραγματικά περιστατικά, αυτά έχουν όπως ακριβώς τα περιγράφω, τίποτε δεν είναι φανταστικό ή παραποιημένο· ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν διατείνομαι ότι η ματιά μου είναι αμερόληπτη. Η επιλογή των όσων αναφέρω, αλλά και ο τρόπος που τα ερμηνεύω, έχουν να κάνουν με την εκ των υστέρων συνολική μου αποτίμηση για τον ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας αυτών των εταιρειών.»

«Το βιβλίο αυτό είναι πριν απ’ οτιδήποτε άλλο ένα γοητευτικό αφήγημα, διανθισμένο με χιούμορ και υποδόρια ειρωνεία, που θα μπορούσε να διαβαστεί, ανάλογα με το γούστο και τη ματιά τού αναγνώστη, ως ντοκουμέντο, ως ταξιδιωτικό ημερολόγιο ή ακόμη –αν θέλετε– ως εθνογραφία.» 

Φώτης Τερζάκης