Η πρόσφατη έκδοση της μετάφρασης του Άμλετ από τον Διονύση Καψάλη προκαλεί το ενδιαφέρον όχι μόνον ως ευρισκόμενη στην αφετηρία ενός νέου κύκλου εκδόσεων του σαιξπηρικού έργου στην ελληνική γλώσσα (πρωτοβουλία την οποία προγραμμάτισαν οι Εκδόσεις Gutenberg, επιδιώκοντας να προσφέρουν «ποιοτικές και πολύτροπα λειτουργικές μεταφράσεις» – με το δεύτερο εννοείται ασφαλώς και η άμεση σύνδεσή τους με το ... >>>
Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Όνομα εμβληματικό. Αυτομάτως μας έρχεται στον νου ένας καταρράκτης τίτλων και, εν πρώτοις, ο πιο προβεβλημένος ήρωάς του, ο Άμλετ, ο νεαρός πρίγκιπας που με ένα βιβλίο στο χέρι φιλοσοφεί: «Να ζει κανείς ή να μη ζει, ιδού η απορία» και ένα κρανίο σαν φόντο, που θα φανεί, προϊούσης της εξέλιξης του έργου, ότι ήταν προδήλωση του θανάτου που θα κατακυριεύσει τη σκηνή. Οι δύο «φίλοι» του Άμλετ –ο Ρόζενκρατς και ο Γκίλντεστερν– έπεσαν οι ίδιοι στην παγίδα που του ετοίμαζαν, επειδή θέλησαν να παίξουν το παιχνίδι του Κλαύδιου σε βάρος του «τρελού» φίλου τους. >>>
