Η εκπαίδευση και παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών αποτελεί κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα για την ποιοτική διάσταση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Στο πλαίσιο αυτό η παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών τοποθετείται στο ιστορικό της συγκείμενο και εξετάζεται διαχρονικά. Η παρούσα εργασία, η οποία βασίζεται κυρίως σε πρωτογενές υλικό, σκοπεύει στη συστηματική καταγραφή και παρουσίαση των παιδαγωγικών απόψεων των βασικότερων νεοελλήνων παιδαγωγών του φθίνοντος 18ου και του 19ου αιώνα αναφορικά με τον σκοπό της αγωγής, τη μέθοδο διδασκαλίας, την βασική εκπαίδευση, παιδαγωγική κατάρτιση και, γενικότερα, τον ρόλο του εκπαιδευτικού, τη σχέση δασκάλου/δασκάλας-μαθητή/ μαθήτριας, την αξία της Παιδαγωγικής επιστήμης κ.λπ.

Ο Βασίλης Α. Φούκας είναι εκλεγμένος Επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης του Τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην ιστορία των παιδαγωγικών θεωριών, στην ιστορία της εκπαίδευσης του Νεοελληνισμού, στην εκπαίδευση και παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών, κυρίως, της Μέσης Εκπαίδευσης, στην ιστορία της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και στην έρευνα και στη διδασκαλία της Τοπικής Ιστορίας.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)