Stephen Hawking | Το Χρονικό της Ζωής μου

ΠΩΣ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ

Μια εντελώς σύγχρονη τεχνολογία βοήθησε τον πιο διάσημο φυσικό του κόσμου να δημιουργήσει το “χειρόγραφό” του χωρίς την παραμικρή βοήθεια.

 Εξαιτίας της συνεχιζόμενης επίδρασης της εκφυλιστικής νόσου του, πολλοί φοβούνταν ότι ο Χόκινγκ δεν θα μπορούσε ποτέ ξανά να επικοινωνήσει. Ωστόσο, σήμερα, ο καθηγητής Χόκινγκ, στα 71 χρόνια του δημοσιεύει μια αφοπλιστικά ειλικρινή αυτοβιογραφία στην οποία περιγράφει με λεπτομέρειες την απίθανη ζωή του – το πρώτο βιβλίο που γράφει αποκλειστικά μόνος του.

 ΠΩΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ

Ο καθηγητής Χόκινγκ, ο οποίος συμμετείχε στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου,  (2012) χρησιμοποιεί σήμερα έναν υπολογιστή-ταμπλέτα που φέρει webcam, χάρη στην οποία μπορεί να επικοινωνήσει και μέσω Skype.

Κάτω και πίσω από το αναπηρικό καροτσάκι του είναι τοποθετημένος ένας ενισχυτής ήχου και ο συνθετητής φωνής. Οι συσκευές ελέγχονται από υπέρυθρους αισθητήρες στα γυαλιά του και αποκρίνονται στις συσπάσεις του προσώπου του.

Ο Χόκινγκ συναντήθηκε με τον Γκόρντον Μουρ, ιδρυτή της Intel, ο οποίος συμμετείχε στην κατασκευή του αρχικού συνθετητή φωνής, ζητώντας του να βοηθήσει στη βελτίωση της ταχύτητας της συσκευής με την οποία επικοινωνεί. Η εταιρεία αναπτύσσει μια αναβαθμισμένη συσκευή η οποία χαρακτηρίζεται από βελτιωμένη ικανότητα πρόβλεψης της λέξης που ο χειριστής θέλει να χρησιμοποιήσει στο κείμενό του.

ΣΤΑ ΜΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Στη συγκλονιστική αυτοβιογραφία του ο καθηγητής Χόκινγκ «μιλά» για την ανορθόδοξη παιδική ηλικία του, τη διάγνωσή του με μια νόσο του κινητικού νευρώνα σε ηλικία 21 ετών, όταν ήταν υποψήφιος διδάκτορας, το πρωτοποριακό έργο του στην κβαντική κοσμολογία, τους δύο γάμους του, τις αμφιλεγόμενες περιστάσεις που οδήγησαν στη διάλυσή τους, και τα επαναλαμβανόμενα –ευτυχώς, άκαρπα– ραντεβού του με τον θάνατο.

 Ο φυσικός χώρισε από την πρώτη γυναίκα του Τζέιν, μητέρα των τριών παιδιών του, το 1991. Νυμφεύτηκε τη νοσοκόμα του Ελέιν Μέισον το 1995 αλλά και αυτός ο γάμος κατέρρευσε επεισοδιακά μετά από 11 χρόνια, με την αστυνομία του Κέμπριτζσαϊρ να διερευνά κατηγορίες περί σωματικής κακοποίησης του φυσικού από τη σύζυγό του – τις οποίες ο Χόκινγκ χαρακτήρισε παντελώς εσφαλμένες.

ΣΠΑΝΙΟ, ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ ΥΛΙΚΟ

Το βιβλίο περιλαμβάνει 50 σπάνιες φωτογραφίες από την παιδική ηλικία του, τα εφηβικά του χρόνια, τη ζωή του με την οικογένειά του, τις δραστηριότητές του, τις ευχάριστες αλλά και τις δύσκολες στιγμές του και τις διακρίσεις του. 

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ

Ο κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους διαπρεπέστερους θεωρητικούς φυσικούς από την εποχή του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Σήμερα, είναι ο πιο διάσημος επιστήμονας της εποχής μας.

Το έργο του σχετικά με την προέλευση και τη δομή του σύμπαντος, από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι τις μαύρες τρύπες, έφερε επανάσταση στην επιστημονική κοινότητα, ενώ τα ευπώλητα βιβλία του προσέλκυσαν αναγνώστες που δεν διέθεταν επιστημονικό υπόβαθρο.

Οπουδήποτε, ανά τον κόσμο, ανακοινώνεται ότι ο καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ θα μιλήσει ή ότι θα παρευρεθεί σε κάποια εκδήλωση, πλήθος κόσμου συρρέει για να τον δει και να ακούσει τις καθηλωτικές, συναρπαστικές ομιλίες του.

 Την ελληνική έκδοση του έργου ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ προλογίζει ο φυσικός στοιχειωδών σωματίων στο CERN, Καθηγητής κος Σάββας Δημόπουλος (Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Καλιφόρνια, Η.Π.Α.)

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ αναγγέλεται όχι μόνο ως η πιο πετυχημένη κίνηση του καθηγητή Χόκινγκ να αποκωδικοποιήσει τα μυστήρια του σύμπαντος, αλλά και ως το πιο προσωπικό βιβλίο που έχει γράψει μέχρι σήμερα.

Αναγνωρίζοντας ότι κανείς δεν θεωρούσε τον Χόκινγκ ικανό να γράψει την αυτοβιογραφία του, αξίζει να προσθέσουμε ότι αυτό το βιβλίο είναι «Μια αξιοθαύμαστη μαρτυρία του θάρρους και της επιμονής του».

Η αίσθηση να έχεις ένα εντελώς λειτουργικό μυαλό μέσα σε ένα σώμα που σε περιορίζει, που σε κρατά καθηλωμένο, είναι τρομακτική, ωστόσο (μέσα από τις φωτογραφίες αλλά και από τη συγκλονιστική εξομολόγηση αυτού του υπέροχου ανθρώπου) πηγάζει ολοζώντανο το πάθος για ζωή, η δίψα να ζεις την κάθε στιγμή της ημέρας σαν να πρόκειται για την τελευταία σου.

Το βιβλίο είναι, κυριολεκτικά, μια ευφυής και ειλικρινή αφήγηση της ζωής αυτού του άκρως εσωστρεφούς ανθρώπου που άλλαξε τον κόσμο, ειπωμένη με τα δικά του λόγια.

 «ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ – ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΩ»

Στις αρχές του 1963, λίγο μετά τα 21α γενέθλιά του, ο Χόκινγκ διαγνώσθηκε με μια νόσο του κινητικού νευρώνα, γνωστή και ως νόσο του Λου Γκέριγκ. Οι γιατροί τού έδιναν δύο χρόνια ζωής. Σύμφωνα με τις προβλέψεις τους, δεν θα προλάβαινε να ολοκληρώσει το διδακτορικό του. Ωστόσο ο Χόκινγκ, διαψεύδοντας τους γιατρούς του, όχι μόνο απέκτησε διδακτορικό τίτλο, αλλά τις επόμενες δεκαετίες άνοιξε νέους δρόμους στην κατανόηση του σύμπαντος. Συγκεκριμένα, την επόμενη ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑ της ζωής του, άλλαξε για πάντα το επιστημονικό τοπίο της φυσικής και της κοσμολογίας. Παράλληλα, το πάθος του για ζωή, έμελλε να γίνει (για κάθε άτομο με ειδικές ικανότητες) φωτεινό παράδειγμα προσπάθειας και θέλησης για επιβίωση.

 Η εξέλιξη της νόσου επιβάρυνε τον Χόκινγκ με όλο και περισσότερα κινητικά προβλήματα, τα οποία τελικά τον οδήγησαν στο αναπηρικό καροτσάκι. Η νόσος τού προκαλούσε επίσης δυσκολίες στην ομιλία και, το 1985, εξαιτίας μιας τραχειοτομίας έχασε ολοκληρωτικά την ικανότητα ομιλίας. Σήμερα, μπορεί να επικοινωνήσει μέσω μιας συσκευής παραγωγής ομιλίας που κατασκευάσθηκε στο Κέμπριτζ, σε συνδυασμό με ένα λογισμικό που του επιτρέπει να επιλέγει γράμματα αξιοποιώντας τις συσπάσεις στο μάγουλό του.

 Πιο πρόσφατα, ο Χόκινγκ εξελίχθηκε σε υπερασπιστή του διαστήματος, υποστηρίζοντας ότι η αποίκιση του διαστήματος είναι ζωτικής σημασίας για την μακρόχρονη επιβίωση της ανθρωπότητας.

 Ο Χόκινγκ είναι εξάλλου πολύ εξοικειωμένος με την μακρόχρονη επιβίωση –έχει σήμερα ξεπεράσει τα εβδομήντα έτη ζωής παρότι στα 21 του διαγνώσθηκε με μια νόσο του κινητικού νευρώνα και οι προγνώσεις τότε έκαναν λόγο για λίγα μόνο χρόνια ζωής. Η φυσική οφείλει πολλά στην μακροβιότητά του.

 Ο ΧΟΚΙΝΓΚ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ

Ο Χόκινγκ έχει επίσης εισέλθει και στα χωράφια της θρησκείας: «Θεωρώ ότι ο εγκέφαλος είναι ένας υπολογιστής, ο οποίος παύει να λειτουργεί όταν τα εξαρτήματά του αστοχούν... Δεν υπάρχει παράδεισος ή μετά θάνατον ζωή για χαλασμένους υπολογιστές – αυτό είναι ένα παραμύθι για ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι».

 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ

Τα πνευματικά δικαιώματα για την αυτοβιογραφία του καθηγητή Στίβεν Χόκινγκ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ έχουν ήδη πωληθεί σε περισσότερες από 45 χώρες.

 Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ «HAWKING – themovie»

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς μίλησε εκτενώς στον Τύπο για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, υποδυόμενος τον Στίβεν Χόκινγκ στην επερχόμενη κινηματογραφική ταινία για τον διαπρεπή φυσικό.

 «…Το να υποδυθώ σωστά αυτό το κομμάτι της ζωής του ήταν για μένα τεράστια ευθύνη», λέει ο Κάμπερμπατς. «Η προοπτική να έχεις ένα εντελώς λειτουργικό μυαλό μέσα σε ένα σώμα που σε περιορίζει, που σε κρατά καθηλωμένο, είναι τρομακτική…»

 «…Ένα από τα πράγματα που ήθελα να πετύχω ήταν να δείξω την εξέλιξη της κατάστασής του καθώς και το από πού προήλθε η αστάθεια και ο φόβος…»

 Ο Κάμπερμπατς κέρδισε μια υποψηφιότητα για ένα βραβείο Μπάφτα όταν υποδύθηκε τον νεαρό Χόκινγκ ως υποψήφιο διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, την εποχή που διαγνώσθηκε με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση.

Ο Χόκινγκ, γνωστός για την εσωστρέφειά του, έγραψε, και αφηγήθηκε τη φερώνυμη ταινία. Πρόκειται για τη μοναδική, επίσημη κινηματογραφική εξιστόρηση της ζωής του.

 Στίβεν Χόκινγκ:

Μου ήταν πολύ ευχάριστο, αλλά επίσης πολύ παράξενο να βλέπω τον εαυτό μου απεικονιζόμενο με τόσο πολλούς τρόπους, όμως το πιο περίεργο ήταν μάλλον να πρέπει ένας ηθοποιός να υποδυθεί μία περίοδο της νεότητάς μου.

 Μπένεντικτ Κάμπερμπατς:

Το να υποδυθώ σωστά αυτό το κομμάτι της ζωής του ήταν για μένα τεράστια ευθύνη. Είναι τόσα πολλά αυτά που του συνέβησαν. Η προοπτική να έχεις ένα εντελώς λειτουργικό μυαλό μέσα σε ένα σώμα που σε περιορίζει, που σε κρατά καθηλωμένο, είναι τρομακτική. Ένα από τα πράγματα που ήθελα να πετύχω ήταν να δείξω τα στάδια της εξέλιξης της κατάστασής του καθώς και το από πού προήλθε η αστάθεια και ο φόβος. Υπάρχουν λεπτομέρειες που θεωρούμε προφανείς, όπως το να πρέπει να κατεβείς τα σκαλοπάτια, που ξαφνικά μετατρέπονται στο πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο, ή το να περπατάς σε οποιοδήποτε ανώμαλο έδαφος.