ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ
Χάθηκε ξαφνικά· ναυτικός στη στεριά.
Ετών ογδόντα δύο, με χρόνια μερική άνοια,
-μια ξαφνική παρόρμηση φυγής-
πέρασε το κατώφλι, βγήκε, χάθηκε.
`Ούτινος μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει`
συνήθιζε να λέει.
Όπως επίσης: `Η κάμπια, σαν θέλει να χαθεί, βγάζει φτερά`.
Έλεγε και για έναν χρησμό που του έδωσε
μια γριά στις Ινδίες, κάποτε.
Πολλοί απ` το καράβι πήγαν σ` αυτήν,
σε δύο, όμως, μίλησε για θάνατο.
`Αν ταξιδέψεις με το τρένο θα πεθάνεις`,
είχε πει στον έναν.
Ο άλλος ήταν αυτός: `Αν παντρευτείς, θα πεθάνεις`.
Όπως μας έλεγε, λίγα χρόνια μετά
ο πρώτος χάθηκε σε σύγκρουση τρένων.
Έκτοτε, όποια γυναίκα γνώριζε,
όταν το χτένι έφτανε στον κόμπο περί γάμου,
της τα διηγιόταν: `Θες να πεθάνω;` τη ρωτούσε.
Έτσι παρήλασαν από την ανεμοσυλλέκτρια κλίνη του πολλές,
χωρίς να παντρευτεί καμία.
Δεν έφταιξε λοιπόν ο γάμος,
κάποτε θα το πέρναγε τ` αόρατο ποτάμι,
το κρυμμένο στο σκότος, θα το διάβαινε,
και θα `φθανε στην άλλη όχθη· τοπία αντικριστά.
Δεν πρόλαβε όμως κανέναν μας ν` αποχαιρετήσει.