Στο βιβλίο του ο Bickford-Smith `Η Ελλάδα την εποχή του Γεωργίου του Α`` το κλίμα είναι διαφορετικό. Εφοδιασμένος με γνώσεις που απεκόμισε είτε από την Αγγλική Σχολή Αθηνών, όπου φαίνεται ότι παρακολούθησε κάποια μαθήματα, είτε από τη μελέτη διαφόρων περιηγητικών, αρχαιολογικών ή άλλων έργων για την Ελλάδα, καταγράφει τις εντυπώσεις του απ` όσα είδε, άκουσε και διάβασε τα δυο χρόνια που περιόδευσε τη χώρα. Φιλέλληνας στο αίσθημα και τρικουπικός στο φρόνημα, αποκωδικοποιεί και ερμηνεύει τα στοιχεία του πάντα με γνώμονα τα δύο αυτά χαρακτηριστικά τα οποία πολύ συχνά τον παρασύρουν σε μια ωραιοποίηση των καταστάσεων.
Οφείλουμε, ωστόσο, να του αναγνωρίσουμε τόσο την επίγνωση της μεροληψίας του, όσο και την προσπάθεια να φανεί όσο το δυνατόν αντικειμενικότερος, χρησιμοποιώντας πλήθος δεδομένων από έγκυρες για την εποχή πηγές που καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα θεμάτων. Ο Bickford-Smith μιλάει σχεδόν για όλα. Κι από την αφήγησή του δε λείπει ούτε το γραφικό -κάποτε και εύθυμο- ούτε το λυρικό ή ηρωικό στοιχείο ενός ρομαντισμού ο οποίος στην εποχή του ίσως και να θεωρείται πια ξεπερασμένος, σε ένα παράξενο και αντιφατικό πάντρεμα με την ψυχρή λογική των αριθμών. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
