Η αγωγή δικαστικής διανομής είναι, χωρίς υπερβολή, μια από τις πιο συχνά εμφανιζόμενες στα πινάκια των δικαστηρίων αγωγές και όχι λίγες φορές μάλιστα χαρακτηρίζεται από σφοδρή επ` ακροατήρια) αντιδικία, αμφισβητήσεις, και, το σημαντικότερο για τον εφαρμοστή του Δικαίου, πλήθος νομικών ζητημάτων. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι πολλά από τα ζητήματα αυτά προκάλεσαν τόσο θεωρητικές διχοστασίες, όσο και αντικρουόμενες κρίσεις της νομολογίας, ακόμη και σε ανώτατο επίπεδο.
Στο συγκεκριμένο συγγραφικό έργο προσπάθησα να συγκεντρώσω, όσο ήταν δυνατόν, το σύνολο της πρόσφατης δημοσιευμένης στα νομικά περιοδικά νομολογίας γύρω από τη δικαστική διανομή και αποτόλμησα σε αρκετά σημεία να προχωρήσω σε κριτική, ακόμη και των κρατουσών απόψεων, ενώ σε άλλα, διαπίστωσα ότι η θεωρητική και νομολογιακή έρευνα έχουν υπεισέλθει ελάχιστα ή ακόμη και καθόλου, οπότε αποπειράθηκα να προτείνω, με βάση την εμπειρία μου ως δικαστικός λειτουργός, κάποιες λύσεις.
Το συγκεκριμένο έργο στοχεύει στο να συμπαρασταθεί σε δικηγόρους και δικαστές στο αχανές και δύσβατο νομικό πεδίο της δικαστικής διανομής. Στο πρώτο τμήμα του περιλαμβάνει θεωρητική προσέγγιση των δύο μορφών της αγωγής δικαστικής διανομής, δηλαδή της διανομής κοινού πράγματος και της διανομής κοινού κλήρου. Στο δεύτερο τμήμα του παραθέτει οδηγίες για τη σύνταξη δικογράφων, οι οποίες ασφαλώς είναι εντελώς ενδεικτικές, ενώ στο τρίτο τμήμα εκτίθενται σχέδια δικαστικών αποφάσεων, που αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων και ισχυρισμών. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην δυνατότητα αυτούσιας διανομής με σύσταση οριζοντίων και καθέτων ιδιοκτησιών, στα πλαίσια και των σχετικών πολεοδομικών διατάξεων, καθώς και στο νομικό καθεστώς που δημιούργησε ο Νόμος 2915/2001 με την κατάργηση της προδικαστικής απόφασης και στην επίδραση που είχε στα ζητήματα απόδειξης.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)