Η δήλωση αυτή του Ξενόπουλου αποτελεί μια πρόταση για φιλολογική διερεύνηση της ιδιαιτερότητας του τρίτου αυτού κειμένου ανάμεσα στα πολλαπλά αυτοβιογραφικά κείμενα τα οποία κατά καιρούς έγραφε. Το βέβαιο που προκύπτει είναι ότι αυτή η Αυτοβιογραφία δεν είναι μόνον εξιστόρηση περιστατικών ή πληροφοριών για την πνευματική του δραστηριότητα και την ιδιωτική του ζωή. Είναι και έλεγχος συνείδησης, είναι και λογοτέχνημα. Κυρίως αποτελεί το ερμηνευτικό κλειδί για την προσέγγιση του δημιουργικού του έργου σε όλο το φάσμα του. Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι η παρουσίαση, η ερμηνεία και η εκτίμηση όλων αυτών των στοιχείων που διαφωτίζουν το έργο και την προσωπικότητα του συγγραφέα καθώς και ο προσδιορισμός της σύνθεσης του αφηγηματικού λόγου του ως πράξης αυτοβιογραφικής. Η ανάλυση εξάλλου των βιωματικών εμπειριών του Ξενόπουλου που συνδέονται με το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον της εποχής του βοηθά τους νεότερους ερευνητές -και όσους κυρίως έχουν μελετήσει την ίδια εποχή από άλλες πηγές- να προβούν σε γενικότερες συγκρίσεις και εκτιμήσεις. Κάθε εποχή έχει τα μυστικά της και τις ανεξερεύνητες πτυχές της, όπως και οι άνθρωποι που έτυχε να διακριθούν και που η ιστορία δεν κατορθώνει πάντα να τους τοποθετήσει οριστικά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]