Η μονογραφία `Η πρότυπη ή πιλοτική δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας` αποτελεί μία πρώτη πλήρη προσέγγιση στον σύγχρονο θεσμό της πρότυπης ή πιλοτικής δίκης.
Στο έργο αναλύεται και ερμηνεύεται η νέα ρύθμιση του άρθρου 1 του Ν 3900/2010 που αφορά στην πρότυπη ή πιλοτική δίκη. Παρουσιάζεται ενδελεχώς το άρθρο 1 τουΝ 3900/2010 όπου ο νομοθέτης επιχείρησε μια δικονομική καινοτομία: όταν μια υπόθεση που εκκρεμεί στα διοικητικά δικαστήρια θέτει ένα ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων, επιτρέπεται τόσο στους διαδίκους, Υπουργό και ιδιώτες, όσο και στα διοικητικά δικαστήρια, παρακάμπτοντας την συνηθισμένη διαδρομή της (διοικητικό πρωτοδικείο - διοικητικό εφετείο - Συμβούλιο της Επικρατείας), να απευθύνονται απ` ευθείας στο ανώτατο δικαστήριο, ώστε αυτό να χαράσσει σύντομα, μια ώρα αρχύτερα, μια νομολογιακή γραμμή.
Ο συγγραφέας εξετάζοντας την ιστορία και την προέλευση του θεσμού της πρότυπης δίκης ή πιλοτικής δίκης ή `δίκης-πιλότος` τονίζει ότι οφείλεται εν πολλοίς σε πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο τα τέλη του 2009, μετά τον εορτασμό των 80 χρόνων του, αντιμετώπισε τη συσσώρευση μεγάλου αριθμού αδίκαστων υποθέσεων.
Στον πρόλογο ο συγγραφέας ανατρέχει στο ήδη καταργηθέν άρθρο 39 παρ. 2 του Ν 3659/2008 το οποίο συνέβαλε στην εισαγωγή της ρύθμισης του νέου θεσμού της πρότυπης ή πιλοτικής δίκης, με μία ενδιαφέρουσα προϊστορία, δίνοντας τη δυνατότητα στον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας στα Διοικητικά Δικαστήρια, να ζητάει τον κατά προτίμηση ορισμό δικασίμου σε υποθέσεις όπου ανακύπτει νομικό ζήτημα μείζονος σημασίας είτε ζήτημα που τίθεται σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων που εκκρεμούν. Ο νομοθέτης στη συνέχεια του Ν 3900/2010 κάνοντας περισσότερα βήματα προς την κατεύθυνση της συντομότερης εκδίκασης σημαντικών υποθέσεων δεν αρκέσθηκε να συμπληρώσει σε λεπτομέρειες την παραπάνω ρύθμιση περί συντομότερης εκδίκασης σημαντικών υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια, παρά, με το άρθρο 1, έδωσε την δυνατότητα σε κάθε διάδικο δίκης ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου να ζητάει, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, την απ` ευθείας εισαγωγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας οποιουδήποτε ενδίκου βοηθήματος ή μέσου όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων. Και, επιπλέον, επέτρεψε σε κάθε διοικητικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται υπόθεσης στην οποία ανακύπτει ένα τέτοιο ζήτημα, να υποβάλει σχετικό προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο νομοθέτης με τον πρόσφατο Ν 4055/2012 `Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής` (A΄ 51/12.3.2012), ουσιαστικά ενοποίησε τις παραπάνω δύο ρυθμίσεις, προσθέτοντας στον κύκλο εκείνων που δικαιούνται να ζητούν την απ` ευθείας εισαγωγή ενδίκου βοηθήματος ή μέσου στο Συμβούλιο της Επικρατείας τον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας στα Διοικητικά Δικαστήρια και, παράλληλα, καταργώντας ως περιττή πια την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 39 παρ. 2 του Ν 3659/2008 ως ίσχυε. Αυτόν τον θεσμό που αλλού, όπως στον τίτλο του άρθρου 40 του Ν 4055/2012, ο νομοθέτης αποκαλεί `πρότυπη δίκη`, και αλλού, όπως στην αιτιολογική έκθεση του νόμου τούτου ή στην αιτιολογική έκθεση του άρθρου 1 του Ν 3900/2010, ως `πιλοτική δίκη` ή ως `δίκη-πιλότο`, θα επιχειρήσει να σκιαγραφήσει ο συγγραφέας με την επικείμενη μονογραφία του. [...]

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]