Η Επιδημιολογία έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε αυτόνομο επιστημονικό κλάδο με το δικό της εννοιολογικό εξοπλισμό και τις δικές της μεθοδολογικές αρχές. Οι γνωστικές συναρτήσεις (αιτιογνωστική, διαγνωστική, προγνωστική), που αποτελούν το αντικείμενο μελέτης της Επιδημιολογίας, συνιστούν τη γνωστική βάση των επιστημών υγείας. Με άλλη διατύπωση, τα επιστημονικά θεμέλια των τριών επιστημονικών πράξεων (προληπτικών, θεραπευτικών και αποκατάστασης), δηλαδή η φροντίδα υγείας, είναι επιδημιολογικής φύσεως και προκύπτουν από τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης επιστημονικής έρευνας. Δηλαδή, οι έννοιες της Επιδημιολογίας και της Εφαρμοσμένης Ιατρικής, Οδοντιατρικής και Νοσηλευτικής Έρευνας ταυτίζονται. Ορισμένα επιστημονικά αλλά και επιστημολογικά επιδημιολογικά θέματα δεν έχουν ανασκοπηθεί στην ελληνική βιβλιογραφία ή θίγονται απλώς στα αντίστοιχα επιστημονικά συγγράμματα. Για το λόγο αυτό, κρίθηκε σκόπιμο να δημοσιευτούν υπό μορφή βιβλίου τρία κεφάλαια, που εξακολουθούν να δημιουργούν σύγχυση και στη διεθνή επιδημιολογική βιβλιογραφία. Τα κεφάλαια αυτά αναφέρονται στην αιτιότητα, στο σχεδιασμό μιας αιτιογνωστικής επιδημιολογικής μελέτης και στην αλληλεπίδραση (ή συνεπίδραση) των αιτιολογικών παραγόντων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]