Δεκαετία του τριάντα: σ’ ένα χωριουδάκι της Κεντρικής Γαλλίας, ένας ηλικιωμένος κύριος αναπολεί το παρελθόν. Έχοντας ταξιδέψει πολύ στα νιάτα του, ο Σίλβιο ζει αποτραβηγμένος από τον κόσμο και παρατηρεί την ανθρώπινη κωμωδία της επαρχίας, την ήρεμη ζωή των χωρικών και πώς αυτή κλονίζεται από τον θάνατο και τα πάθη. Ο Φρανσουά και η Ελέν Εράρ, εξαδέλφια του Σίλβιο, διηγούνται στα παιδιά τους και στον ίδιο την πρώτη φευγαλέα συνάντησή τους, τον γάμο της Ελέν μ’ ένα γέρο αλλά ευκατάστατο συμβολαιογράφο, τη χηρεία της και το ξανασμίξιμό τους έπειτα από χρόνια χωρισμού και προσδοκιών. Όταν η κόρη τους, η Κολέτ, παντρεύεται τον Ζαν Ντορέν, όλα δείχνουν ότι ο δρόμος μιας ήρεμης ευτυχίας ανοίγει μπροστά της. Λίγους μήνες αργότερα όμως, ο Ζαν πνίγεται και η πλασματική γαλήνη του μικρόκοσμου της επαρχίας διασαλεύεται. Τα μυστικά που συνδέουν τους πρωταγωνιστές αυτού του δράματος αναδύονται το ένα μετά το άλλο στην αφήγηση του Σίλβιο μέχρι την ύστατη, συνταρακτική αποκάλυψη. Με σκηνικό το χωριό όπου η Ιρέν Νεμιρόβσκυ έγραψε τη `Γαλλική σουίτα`, σ` αυτό το οικογενειακό δράμα που εξελίσσεται σαν αστυνομική έρευνα, αφηγείται την καταιγίδα των ενστίκτων στο κλειστό κύκλωμα μιας κοινωνίας όπου όλα παραείναι ομαλά για να είναι αληθινά. Εβδομήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του, αυτό το μικρό αριστούργημα εκδίδεται για πρώτη φορά ολοκληρωμένο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]