Η μελέτη πάνω στις σχέσεις Ελλάδας και ΕΟΚ χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αποτελεί το επιστέγασμα ερευνών που αναλήφθηκαν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, και απέβλεπαν στο να δώσουν ένα σφαιρικό απολογισμό της Συμφωνίας Σύνδεσης: πρώτη περίοδος εφαρμογής (1962-1967), `πάγωμα` της Συμφωνίας (1967-1974), και επανενεργοποίησή της (1974-1977). Στο μεταξύ μεσολάβησαν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1976-1979), η υπογραφή της συνθήκης προσχωρήσεως (29 Μαΐου 1979) και η κύρωσή της από την Ελληνική Βουλή (8 Ιουνίου 1979). Γι` αυτό το λόγο κρίθηκε σκόπιμο να προστεθεί ένα δεύτερο μέρος που αναφέρεται διεξοδικά στα θέματα της ένταξης και δίνει μια όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη εικόνα της εξέλιξης των σχέσεων των δύο μερών τα τελευταία 20 χρόνια: από την αίτηση σύνδεσης (1959) στην επικύρωση της Συνθήκης ένταξης (1979).
Ο στόχος της μελέτης είναι από τη μια να καλύψει αυτή την περίοδο και να παρουσιάσει μια κριτική ανάλυση της φύσης, του περιεχομένου και των προβλημάτων της πρώτης συμφωνίας σύνδεσης που υπέγραψε η ΕΟΚ με μια ευρωπαϊκή χώρα και από την άλλη να συμβάλει σε ένα διάλογο, που στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ, πάνω στα μειονεκτήματα αλλά και στα πλεονεκτήματα μιας παρόμοιας συμφωνίας σύνδεσης ανάμεσα σε δύο μέρη με διαφορετικές δυνατότητες και άνιση οικονομική δύναμη. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]