Το 421 π.Χ., επί άρχοντος Αλκαίου, στα Μεγάλα Διονύσια το δεύτερο βραβείο απονέμεται στην «Ειρήνη»: «Τρυγαίος αγροίκος πρεσβύτης Αθήνησιν οχούμενος επί κανθάρου υπέρ της Ελλάδος εις τον ουρανόν αναφέρεται». Μ` αυτά τα λόγια συνοψίζει ο αρχαίος γραμματικός την υπόθεσή της. Η «Ειρήνη» είναι ίσως η μόνη αριστοφανική κωμωδία γραμμένη συνειδητά από έναν σκώπτη αστό αλλά σε αγροτικό ήθος και περιβάλλον, στοιχεία ικανά και αναγκαία για να στεγάσουν έναν πρωτοεκφραζόμενο πόθο περί «Πανελλήνων». Η «Ειρήνη» μπορεί να συνιστά μια σχετικώς αδύναμη αλληγορία. Ενισχύεται, όμως, απ` την αδιάπτωτη ευφορία του ποιητή σε σχέση με τα αγαθά της ειρηνικής ζωής και την ασίγαστη μήνιν του κατά των κάθε λογής δημαγωγών. Η ανά χείρας μετάφραση της «Ειρήνης» έγινε το έτος 1998. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου στο Αμφιθέατρο Μακαρίου στη Λευκωσία (3-7-1998). Η παράσταση εκείνη, σκηνοθετημένη από τον Διαγόρα Χρονόπουλο και με τον λαοφιλή Σωτήρη Μουστάκα στο ρόλο του Τρυγαίου, υπήρξε και η επίσημη συμμετοχή της Κύπρου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου 1998.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]