Σε αυτό το βιβλίο διατυπώνεται μία σύνθεση των θεμελιωδών θεωρητικών παραδοχών που καθοδηγούν τα διδακτικά βήματα του διδάσκοντα κατά την οργάνωση και το σχεδιασμό μιας ωριαίας αποτελεσματικής διδασκαλίας με παραδείγματα από όλα τα φιλολογικά μαθήματα. Ο διδάσκων θα ανιχνεύσει στα δεδομένα τις αιτιατικές ή τις λειτουργικές σχέσεις που τα διέπουν (προσδιορισμούς, αίτια, αντιστοιχίες, προϋποθέσεις, αλληλεπιδράσεις κλπ.), τις συμβολικές ή νοηματικές σχέσεις (συνοχή, δομική συνάφεια, υφολογικές αναλογίες, συνδέσεις κλπ.), τις μορφολογικές σχέσεις, όπως και θα οργανώσει την προσφορά του νέου αντικειμένου, αφομοιώνοντας το θεωρητικό στοχασμό ώστε να επιτύχει τον καλύτερο συνδυασμό μεθόδου, περιεχομένου και μαθητών και να προβεί στην πράξη. Ο επιδιωκόμενος στόχος του βιβλίου είναι να καταστήσει τον εκπαιδευτικό των φιλολογικών μαθημάτων ικανό να διεξάγει συνεχή διάλογο τόσο με το μορφωτικό αγαθό όσο και με το μαθητή: να είναι «επιστήμων γητευτής». (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
