Σ` αυτό το βιβλίο διατυπώνεται μια συγκεκριμένη άποψη για την επανανάγνωση της νεοελληνικής λογοτεχνίας από την αφετηρία της, στα μέσα του 19ου αιώνα, ως τις ημέρες μας. Η άποψη αυτή είναι καρπός ορισμένης τριβής με νεοελληνικά κείμενα κατά την τελευταία δεκαπενταετία. Την προκάλεσε ένα μέρος της αρθρογραφίας μου (με τη μορφή της λογοτεχνικής κριτικής) σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και κάποιες εισηγήσεις σε συνέδρια και συναντήσεις. Επομένως, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι οι περισσότερες θέσεις που αναλύονται εδώ έχουν ήδη εκτεθεί δημοσίως. Αυτό ισχύει εν μέρει. Πράγματι, ορισμένες από αυτές έχουν συζητηθεί· πάντοτε όμως αποσπασματικά, με αφορμή το ένα ή το άλλο υπό κρίση θέμα. Για πρώτη φορά σ` αυτό τον τόμο παρουσιάζεται σε ενιαία μορφή μια επιχειρηματολογία που συνδυάζει τη νεωτερική με τη σύγχρονη αριστερή κριτική στην ανάγνωση των νεοελληνικών κειμένων, κυρίως αυτών που εδώ ορίζονται ως `παραβατικά`. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατηρήσει την επανάληψη ορισμένων τόπων σε κάποια κείμενα. Ο προσεκτικότερος αναγνώστης θα κατανοήσει ότι οι «τόποι» αυτοί αφορούν τις εμμονές του γράφοντος, γι` αυτό και παραλλάσσουν κατά τις ανάγκες του εκάστοτε κειμένου χρησιμεύοντας ως σήματα αναγνώρισης για την άποψη που διατυπώνεται εδώ.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]