Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη συστηματική μελέτη του ρόλου της γραπτής και της προφορικής επικοινωνίας στην αρχαία Ελλάδα. Την προσέγγιση του θέματος περιόριζαν ως τώρα από την μία η δυσκολία μας να αποσυνδέσουμε τη χρήση της γραφής, στα πρώτα της στάδια, από τη χρήση της γραφής στις σημερινές κοινωνίες, και από την άλλη η τάση μας να θεωρήσουμε την εκτεταμένη χρήση του προφορικού λόγου ως αποκλειστικά πρωτόγονο χαρακτηριστικό. Όμως η περίπτωση της αρχαίας Ελλάδας θέτει υπό αμφισβήτηση πολλές από τις υποθέσεις μας και για τις δύο αυτές χρήσεις, και τραβά ολοένα και περισσότερο την προσοχή των μελετητών. Η Thomas, λαμβάνοντας υπόψη τα πορίσματα πρόσφατων μελετών και προτείνοντας νέους ερευνητικούς ορίζοντες, ενδιαφέρεται να δείξει την σπουδαιότητα της γραπτής και της προφορικής επικοινωνίας, όσο το δυνατόν περισσότερο, μέσα στο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιό τους και να τονίσει τα ειδικά ελληνικά χαρακτηριστικά της χρήσης τους, υποστηρίζοντας ότι οι λειτουργίες του γραπτού λόγου είναι συχνά ρευστές και πολιτιστικά καθορισμένες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]