Όταν το 325 π.Χ. ο Αριστοφάνης πήρε την απόφαση να παρουσιάσει στο αθηναϊκό κοινό τους «Αχαρνείς», η Αθήνα και η Σπάρτη βρίσκονταν στον έκτο χρόνο ενός καταστροφικού για όλη την Ελλάδα πολέμου. Οι αγρότες της κατεστραμμένης αττικής υπαίθρου βρίσκονται μέσα στα τείχη της πόλης σε απελπιστική κατάσταση. Πείνα, αρρώστιες, θάνατος. Η μοναδική λύτρωση είναι η ειρήνη. Ο Αριστοφάνης γίνεται ο πιο αυθεντικός εκφραστής και κήρυκας του πόθου του αθηναϊκού λαού.
Μέσα από σκηνές πλούσιες και κωμικά επεισόδια και απίθανες καταστάσεις παρουσιάζονται τα αποτελέσματα του πολέμου, οι κακουχίες, οι απογοητεύσεις, του μέσου ανθρώπου και η λαχτάρα του για μια καλύτερη ζωή. Παράλληλα, προβάλλονται όλοι εκείνοι που παραπλανούν τον αθηναϊκό λαό αλλά και το ευμετάβλητο του χαρακτήρα και η αναποφασιστικότητα των Αθηναίων πολιτών.
Από τα σπαρταριστά λόγια και τις ανατρεπτικές πράξεις του ειρηνόφιλου αγρότη Δικαιόπολη αποκαλύπτονται και γελοιοποιούνται οι αιτίες του πολέμου, η αταξία των λαϊκών συνελεύσεων και οι προκατασκευασμένες αποφάσεις, ο φιλοπόλεμος Λάμαχος, ο ψεύτης πρεσβευτής οι συκοφάντες που εκμεταλλεύονται τον πόλεμο για να κερδίσουν χρήματα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]