Τη γεμάτη περίεργες και παράξενες ιδιαιτερότητες ζωή επτά ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, περιγράφει, με συναρπαστικό τρόπο στο βιβλίο του με τίτλο "Αυτοί οι ωραίοι τρελοί", ο Γιάννης Καιροφύλας. Ο αναγνώστης διαπιστώνει, ότι όλοι οι βιογραφούμενοι προσπάθησαν να υπάρξουν και να εκφραστούν, όχι μόνο καταγράφοντας στον δικό τους κόσμο της "τρέλας", αλλά και δημιουργώντας στον τομέα της Τέχνης, με τρόπο που τους καθιέρωσε. Ο συγγραφέας μιλάει για τον μέχρι παραληρήματος Ελληνολάτρη λογοτέχνη Περικλή Γιαννόπουλο, που μετά το χωρίς αίσιο τέλος ειδύλλιό του με τη νεαρή ζωγράφο Σοφία Λασκαρίδου, έβαλε τέρμα στη ζωή του και πνίγηκε στη θάλασσα του Σκαραμαγκά. Αναφέρεται στον διηγηματογράφο με την τρυφερή καρδιά Γεώργιο Βιζυηνό, που έζησε υπό δραματικές συνθήκες στο Δρομοκαΐτειο, όπου και πέθανε τον Απρίλη του 1896. Περιγράφει τη ζωή του αδικημένου από τη μοίρα πεζογράφου Μιχαήλ Μητσάκη, που πέρασε πολλά χρόνια σε θαλάμους ψυχιατρείων στην Αθήνα και στην Κέρκυρα. Προβάλλει την παράξενη ζωή του ευαίσθητου και αγαθού Τήνιου καλλιτέχνη Γιαννούλη Χαλεπά που ανέτρεψε την ψυχιατρική επιστήμη και φανέρωσε με τον τιτάνιο αγώνα του, για πρώτη φορά στην ιστορία, ότι η σύγκρουση ενός μεγάλου ταλέντου με μια πανίσχυρη ψυχική πάθηση, την σχιζοφρένεια, μπορεί να έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Ακόμη ο συγγραφέας μιλάει για τον Κώστα Καρυωτάκη, τον ασυμβίβαστο ποιητή της απαισιοδοξίας και ερωτευμένο με τη Μαρία Πολυδούρη, που άρρωστη στο σανατόριο μαθαίνει ότι ο αγαπημένος της έβαλε τέλος στη ζωή του με μια σφαίρα, στην Πρέβεζα όπου εργαζόταν. Τέλος στο βιβλίο γίνεται αναφορά στον λογοτέχνη με το πικρό χαμόγελο Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που βρέθηκε τον τελευταίο χρόνο της γερμανικής κατοχής, το 1944, νεκρός στο κρεβάτι του μ` ένα πιστόλι στο στήθος και στον τελευταίο των "Ωραίων τρελών" λογοτέχνη Ρώμο Φιλύρα, που εντυπωσιάζει τους γιατρούς του Δρομοκαϊτείου, γιατί η τρέλα του δεν είχε καταστρέψει το ταλέντο του...