Η προσπάθειά μας για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου ξεκίνησε από τη διαπίστωση ότι η διδασκαλία του συντακτικού στο Γυμνάσιο δε γίνεται κατά τρόπο συστηματικό. Συνήθως, στην ώρα που προβλέπεται από το αναλυτικό πρόγραμμα, διδάσκεται κάποιο συντατκικό φαινόμενο και μετά δίνονται μερικές προτάσεις στα παιδιά, για να κάνουν τη συντακτική αναγνώριση. Αυτό, όμως, είναι ένα μόνο στάδιο για την εξάσκηση του παιδιού πάνω στα γλωσσικά φαινόμενα. Αυτό που λείπει είναι οι δημιουργικές ασκήσεις, δηλ. φαινόμενα συντακτικά που θα προκύψουν από τον καινούριο ρόλο που θα πάρουν οι όροι των προτάσεων, αν τους αλλάξουμε θέση, ή και οι ίδιες οι προτάσεις, αν θελήσουμε να αλλάξουμε το νόημα μιας περιόδου. [. . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
