Πάρτε επτά ιστορίες από τον Ηρόδοτο, προσθέστε πέντε διαλόγους από τον Λουκιανό και ανακατέψτε σαράντα αποσπάσματα από τον Ηράκλειτο. Αυτή είναι η δοσολογία. Γιατί όμως επέλεξα ειδικά αυτούς τους τρεις συγγραφείς; Και κατά πόσον η ανάμειξή τους αποτελεί όντως ένα είδος «αρχαίας συνταγής»; Ιστορίες, φιλοσοφικός στοχασμός και κωμικές καταστάσεις. Στη θέση τους μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις λέξεις παραμυθάς, σκοτεινός και ελαφρύς, που για μένα κάνουν ακριβώς το ίδιο. Αυτή είναι η αρχαία συνταγή μου. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]