Η αρχαία ελληνική Ιστορία σημαδεύτηκε καταλυτικά από τη συνεργασία ή τον ανταγωνισμό δύο πόλεων, της Αθήνας και της Σπάρτης. Η Σπάρτη δεν είχε την τύχη να αναδείξει κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες, όπως η Αθήνα. Σ` αυτήν, όμως, σφυρηλατήθηκαν οι ψυχές των αδάμαστων πολεμιστών στους οποίους στράφηκαν όλοι οι Ελληνες τη ώρα του μεγαλύτερου κινδύνου, όταν η σκιά της κοσμοκράτειρας Περσικής αυτοκρατορίας έπεφτε βαριά επάνω στις αδύναμες και καταπτοημένες ελληνικές πόλεις. Παρά ταύτα, τη στιγμή του μεγαλύτερου θριάμβου της η Σπάρτη δεν επιδίωξε να εκμεταλλευθεί το γόητρό της. Αντίθετα, προτίμησε να αποσυρθεί στο φυσικό της λίκνο από το οποίο ξαναβγήκε μόνο όταν χρειάσθηκε να προασπίσει την πατροπαράδοτη ελευθερία των ελληνικών πόλεων την οποία απειλούσε η αθηναϊκή επεκτατικότητα. Περίπου 30 χρόνια αργότερα, η λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου τη βρήκε κυρίαρχο του ελληνικού κόσμου, αλλά ταυτόχρονα αδύναμη να προσαρμοσθεί στις νέες εξελίξεις, οι οποίες τελικά προκάλεσαν την αναπόφευκτη πτώση της.

Στο ένατο βιβλίο της σειράς Παγκόσμια Ιστορία περιγράφονται με παραστατικό τρόπο η δομή της σπαρτιατικής κοινωνίας, οι αρχές της περίφημης σπαρτιατικής αγωγής και οι εξελικτικές φάσεις της σπαρτιατικής ιστορίας: από τις πρώτες συγκρούσεις για την επιβολή των Δωριέων Σπαρτιατών στην κοιλάδα του Ευρώτα και, στη συνέχεια, στην υπόλοιπη Πελοπόννησο, μέχρι τους Περσικούς Πολέμους (την πιο ένδοξη στιγμή της σπαρτιατικής ιστορίας), την αδελφοκτόνο σύγκρουση με την Αθήνα κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, την επικράτηση της Σπάρτης στην Ελλάδα με την οικονομική ενίσχυση της Περσίας, και, τέλος, την αργή παρακμή την οποία δεν μπόρεσαν να ανακόψουν ευγενικές φυσιογνωμίες όπως ο Αγησίλαος, ο Αγης και ο Κλεομένης. Το έργο συνοδεύεται από πλούσια, εικονογράφηση και χάρτες και θα συναρπάσει κάθε μελετητή του αρχαίου ελληνικού μεγαλείου.