Στοχεύοντας τόσο στην εμπέδωση, όσο και στο διαρκή έλεγχο της αφομοιωμένης ύλης -στο πνεύμα της νέας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και σε σχέση με τον τρόπο εξέτασης του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γλώσσας- έκρινα αναγκαία την επεξεργασία των δώδεκα ενοτήτων υπό μορφή διαγωνισμάτων.
Η δομή του βιβλίου περιλαμβάνει τις διαγνωστικές δοκιμασίες, το διαγωνιστικό τμήμα, το επικουρικό υλικό, τις απαντήσεις των γραμματικοσυντακτικών και λεξιλογικών – σημασιολογικών παρατηρήσεων και του επικουρικού υλικού.
Ειδικότερα, προθέτω μια αναγνωριστική δοκιμασία, διαγνωστική του επιπέδου γνώσεων των μαθητών, που, χωρισμένοι σε δύο ομάδες, καλούνται να απαντήσουν σε παρατηρήσεις ισόβαθμης δυσκολίας, δεδομένου ότι αφορούν σε ίδια ζητούμενα με διαφορετική διατύπωση ή και το αντίστροφο. Αυτό λειτουργεί ως βασική αρχή σε όλα τα διαγωνίσματα για να αποκλείεται η πιθανότητα ευνόησης της μιας ομάδας από την ευκολία πρόσβασης στη γνωστική ύλη και της προσπέλασής της, ενώ η άλλη θα βρίσκεται αντιμέτωπη με γνωστικό υλικό δυσανάλογο και απαιτητικότερο της πρώτης.
Κάθε ερώτηση βαθμολογείται με συγκεκριμένες μονάδες, καθορισμένες από το νέο σύστημα αξιολόγησης των γραπτών. Για να στηρίξω τη διαδικασία της βαθμολόγησης, φρόντισα κάθε λέξη να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες μονάδες. Με τον τρόπο αυτόν αντικειμενικοποίησα τη βαθμολόγηση και ελαχιστοποίησα σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενικότητα της κρίσης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις γραμματικοστυντακτικές και σημασιολογικού – λεξιλογικού περιεχομένου ερωτήσεις.
Μετά το τμήμα των διαγωνισμάτων, παραθέτω επικουρικό υλικό για κάθε ενότητα ξεχωριστά ως τράπεζα εναλλακτικών επιλογών, που λειτουργεί όμως και ως υποστηρικτική ύλη στην αίθουσα διδασκαλίας, κατά την παρουσίαση των φαινομένων.
Ευελπιστώ το πόνημα να συνεισφέρει στο δημιουργικό επικοινωνιακό λόγο και στη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι το γλωσσικό όργανο λειτουργεί αποτελεσματικά, όσο μπολιάζεται με το δένδρο της ανθρωπιστικής παιδείας κι αυτή δε νοείται χωρίς τον αχό από τις ακρογιαλιές του Ομήρου.