Δεν είχα διανοηθεί ότι θα ανεμειγνύετο και ο Αυτοκράτωρ. Μία ημέρα όμως μου είπε ότι ήταν πεπεισμένος ότι εν τέλει θα παντρευόμουν εκτός της Ρωσσίας. `Αυτή η ιδέα μου προκαλεί θλίψη`, είπε και προσέθεσε: `Θα ήθελα να σας δω να παραμένετε κοντά μας, και επειδή αύτη ήταν η πρόθεσίς μου ανεζήτησα έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να σας κάνει ευτυχισμένη. Αλλά ανάμεσα σ` αυτούς που με περιβάλλουν, δεν βρήκα άλλον από τον Καποδίστρια που να είναι αντάξιός σας`. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τα Απομνημονεύματα αυτά παρουσιάζονται στον Γάλλο αναγνώστη όχι τόσο λόγω της λογοτεχνικής τους αξίας όσο λόγω του ενδιαφέροντος πού συνδέεται με το πρόσωπο της συγγραφέως τους.
Η κόμισσα Ρωξάνδρα Στούρτζα-Έντλινγκ λόγω της κοινωνικής της θέσεως μπορούσε να γνωρίζει τα μυστικά κίνητρα της πολιτικής της εποχής της· υπήρξε ένα από τα πλέον διακεκριμένα πρόσωπα της αξιομνημόνευτης βασιλείας του αυτοκράτορας Αλεξάνδρου Α`, του ηγεμόνος ο οποίος στα 1815 έσωσε την Γαλλία από την αρπακτικότητα των γειτόνων της οι οποίοι επιθυμούσαν τον κατακερματισμό της. Ο Αλέξανδρος έγινε τόσο αγαπητός στους Γάλλους, ώστε όταν πέθανε, η χώρα κήρυξε εθνικό πένθος.
Η κόμισσα Ρωξάνδρα υπήρξε φίλη, Ηγερία σχεδόν του συμπατριώτη της κόμητος Ιωάννη Καποδίστρια, υπουργού των Εξωτερικών της Ρωσσίας, ο οποίος εγκατέλειψε την θέση του αυτή, μόνον όταν δυνάμεις έξω από την σφαίρα επιρροής της Γαλλίας υπερίσχυσαν στην ρωσσική διπλωματία.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]