ΗΘΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ: Σύγγραμμα περιληπτικό της αριστοτελικής ηθικής, με πολλές αναλογίες προς τα Ηθικά Νικομάχεια και Ευδήμεια. Πιθανότατα, μεταγενέστερο έργο της ελληνιστικής περιόδου. Θεμελίωση της ηθικής - το Αγαθόν. Κριτική του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα. Ανάπτυξη σχετικά με τις αρετές. Ηδονή, ευτυχία, καλοκαγαθία. Η έννοια της πράξης που συμφωνεί με τον ορθό λόγο. Φύση και προϋποθέσεις της φιλίας.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ: Νόθο έργο με αντικείμενο την οικονομία (: διοίκηση και διαχείριση του νοικοκυριού). Ειδικότερα θέματά του: Σχέση οικονομίας και πολιτικής, διαχείριση της περιουσίας, διοίκηση του οίκου, ο κύριος του οίκου, θέση της γυναίκας και των δούλων. Επίσης, η οικονομία ως διοίκηση της πόλης, και ιστορικά παραδείγματα οικονομικής πολιτικής των ηγεμόνων.
ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΙΩΝ: Νόθο έργο, πιθανότατα της περιόδου του εκλεκτικισμού, που ταξινομεί τα είδη της καλής και κακής συμπεριφοράς με βάση τις αρετές και τις κακίες των οποίων αποτελούν εκδήλωση.
Ο Αριστοτέλης, γιος του ιατρού Νικόμαχου γεννήθηκε στα Στάγιρα το 384 π.Χ. Για τα πρώτα έτη της ζωής του οι πληροφορίες είναι ελάχιστες. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών πήγε στην Αθήνα για να φοιτήσει στην Πλατωνική Ακαδημία. Εκεί έμεινε είκοσι χρόνια, από το 367 ως το 348 π.Χ., οπότε πέθανε ο Πλάτων. Τότε ο Αριστοτέλης έφυγε για την Άσσο της Τρωάδας και μετά από τριετή παραμονή εκεί πήγε στη Λέσβο και στη συνέχεια στη Μακεδονία, όπου ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση του βασιλόπαιδα Αλέξανδρου. Όταν ο μαθητής του ανήλθε στον θρόνο, ο Αριστοτέλης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ίδρυσε τη σχολή του, το Λύκειον. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου (323 π.Χ.), η παραμονή του φιλοσόφου στην Αθήνα κατέστη δυσχερής. Αναγκάστηκε να καταφύγει στη Χαλκίδα, πατρίδα της μητέρας του, όπου πέθανε το 322. Πνεύμα καθολικό, ο Αριστοτέλης δημιούργησε μεγάλο σε έκταση και αξία φιλοσοφικό και επιστημονικό έργο. Γνωσιοθεωρία, λογική, θεολογία, φυσική, βιολογία, ψυχολογία, ηθική, πολιτική φιλοσοφία, αισθητική είναι οι κύριοι γνωστικοί τομείς που ερεύνησε και μελέτησε. Ο Αλεξανδρινός Έρμιππος υπολόγιζε τα έργα του Αριστοτέλη σε 400. Μέχρι εμάς σώθηκαν κατάλογοι που περιλαμβάνουν 143 τίτλους έργων του. Ο Διογένης Λαέρτιος υπολόγιζε τον αριθμό των στίχων των Αριστοτελικών συγγραμμάτων σε 44 μυριάδες. Η επίδραση του έργου του στη διαμόρφωση της παγκόσμιας σκέψης, ήταν για αιώνες, και παραμένει, ισχυρή.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]