ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ: Μια πλήρης συλλογή των αρχαίων μαρτυριών σχετικά με τον βίο, τα έργα και την επίδραση του Καλλίμαχου.
ΑΙΤΙΑ: Πρόκειται για το σημαντικότερο έργο του Καλλίμαχου, με το οποίο ο Αλεξανδρινός ποιητής προσπαθεί να αιτιολογήσει διάφορα περίεργα πράγματα του ελληνικού κόσμου (έθιμα και αντικείμενα της λατρείας, τοπωνύμια, παραδόσεις, προσωνυμίες θεών κ.ά.) ανάγοντάς τα στο απώτατο μυθικό παρελθόν.
Ο Καλλίμαχος γεννήθηκε περί το 310 π.Χ. στην Κυρήνη, αποικία της Θήρας στα παράλια της Βόρειας Αφρικής. Παρότι καταγόταν από επιφανή οικογένεια, φαίνεται ότι σε νεανική ηλικία αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα. Από νωρίς μετέβη στην Αλεξάνδρεια, όπου εργάστηκε αρχικά ως δάσκαλος στο προάστιο Ελευσίνα. Χάρη στις ευρύτατες γνώσεις του, γρήγορα εισήλθε στους κύκλους της Αυλής του Πτολεμαίου Β΄ του Φιλάδελφου. Εκεί του ανατέθηκε η σύνταξη του καταλόγου των βιβλίων της περίφημης Βιβλιοθήκης, της οποίας όμως δεν έγινε ποτέ διευθυντής. Εξακολούθησε να ζει και να συγγράφει στην Αλεξάνδρεια, στενά συνδεδεμένος με την Αυλή και τη βασιλική οικογένεια, μέχρι το 240 περίπου, οπότε και πιστεύεται ότι πέθανε, επί Πτολεμαίου Γ΄ του Ευεργέτη. Διακρίθηκε για τα σπουδαία γραμματικά-φιλολογικά και ποιητικά του έργα, τα οποία κατά τη Σούδα, ένα βυζαντινό αρχαιογνωστικό λεξικό του 10ου αιώνα μ.Χ., εκτείνονταν σε 800 βιβλία. Οδηγός της λεπταλέης Μούσης, δηλαδή των μικρών και καλοδουλεμένων ποιητικών συνθέσεων, κατέστη ο αρχηγέτης της αλεξανδρινής ποίησης, εισάγοντας μια καινούργια ποιητική αντίληψη, στην οποία κυριαρχούσε η λογιότητα και η αρχαιογνωσία σε συνδυασμό με το βαθύ λυρικό συναίσθημα και το χιούμορ. Χάρη στους πρωτότυπους ποιητικούς δρόμους που ακολούθησε, επηρέασε όσο κανείς άλλος όλη τη μεταγενέστερη ελληνική και λατινική ποίηση, παραμένοντας προσφιλές ανάγνωσμα μέχρι τους βυζαντινούς αιώνες.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]